در اینجا دو اذن دخول ذکر مى‏شود: اوّل شیخ کفعمى فرموده: چون خواستى به مسجد رسول خدا صلى الله علیه و آله یا یکى از مشاهد مشرفه ائمه علیهم السّلام وارد شوى بگو:

اللهُمَّ إِنِّی وَقَفْتُ عَلَى بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ بُیُوتِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ یَدْخُلُوا اِلّا بِإِذْنِهِ فَقُلْتَ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ اِلّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ اللهُمَّ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صَاحِبِ هَذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِیفِ فِی غَیْبَتِهِ کَمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ وَ أَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَکَ وَ خُلَفَاءَکَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ أَحْیَاءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ یَرَوْنَ مَقَامِی وَ یَسْمَعُونَ کَلامِی وَ یَرُدُّونَ سَلامِی وَ أَنَّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِی کَلامَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِی بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِهِمْ وَ إِنِّی أَسْتَأْذِنُکَ یَا رَبِّ أَوَّلا وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ثَانِیا وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِیفَتَکَ الْإِمَامَ الْمَفْرُوضَ [الْمُفْتَرَضَ‏] عَلَیَّ طَاعَتُهُ فُلانَ بْنَ فُلانٍ

خدایا بر درى از درهاى خانه‏ات پیابرت) درود تو بر او و خاندانش (ایستاده‏ام، تو مردم را از اینکه بدون‏ اجازه‏اش وارد شوند منع کرده‏اى، در قرآن فرمودى: اى آنان‏که ایمان آورده‏اید، به خانه‏هاى پیامبر وارد نشوید، مگر به شما اجازه دهند. خدایا من حرمت صاحب این زیارتگاه شریف را در غیابش باور دارم‏ چنان‏که در حضورش، و مى‏دانم که رسولت و جانشینانت) درود بر آنان باد (همواره زنده‏اند، و نزد تو روزى داده مى‏شوند، محل ایستادنم را مى‏بینند، و سخنم را مى‏شنوند، و به سلامم پاسخ مى‏دهند، ولى تو گوشم را از شنیدن کلامشان محجوب کرده‏اى، و در فهم مرا به چشیدن لذّت مناجاتشان بازکرده‏اى، من از تو اى پروردگارم اجازه مى‏خواهم اولا، و از پیامبرت اذن مى‏خواهم ثانیا، و از خلیفه‏ات امامى‏ که اطاعتش را بر من واجب کرده‏اى اجازه مى‏خواهم

و به جاى «فلان بن فلان» آن امام را که مى‏خواهد زیارت کند و پدرش را نام ببرد، مثلا اگر زیارت امام حسین علیه السّلام است بگوید، الحسین‏ بن علىّ، و اگر زیارت امام رضا علیه السّلام است بگوید: علىّ بن موسى الرضا همچنین امامان دیگر. سپس بگوید:

وَ الْمَلائِکَةَ الْمُوَکَّلِینَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ ثَالِثا أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا حُجَّةَ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُقَرَّبِینَ الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْمَشْهَدِ فَأْذَنْ لِی یَا مَوْلایَ فِی الدُّخُولِ أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ فَإِنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلا لِذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ لِذَلِکَ

و فرشتگان گماشته شده به این بارگاه مبارک ثالثا، آیا وارد شوم اى رسول خدا! آیا وارد شوم اى‏ حجّت خدا؟، آیا وارد شوم اى فرشتگان مقرّب خدا، که در این زیارتگاه اقامت دارید، پس مرا براى واردشدن‏ اى مولایم اجازه ده، به بهترین اجازه‏اى که به یکى از دوستانت داده‏اى، چنانچه من لایق آن اجازه نیستم ولى تو لایق آنى

پس عتبه مبارکه را ببوس و وارد شو و بگو:

بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ فِی سَبِیلِ اللهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اللهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

به نام خدا، و به خدا، و در راه خدا، و بر آیین رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) خدایا مرا بیامرز و به من رحم کن، و توبه‏ام را بپذیر، زیرا تویى بسیار توبه‏پذیر مهربان