در کتاب «تحفة الزائر» آمده که شیخ مفید ذکر کرده: پس از نماز زیارت حضرت امام رضا علیه السّلام مستحب است این دعا را بخوانند:
اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا اللهُ الدَّائِمُ فِی مُلْکِهِ الْقَائِمُ فِی عِزِّهِ الْمُطَاعُ فِی سُلْطَانِهِ الْمُتَفَرِّدُ فِی کِبْرِیَائِهِ الْمُتَوَحِّدُ فِی دَیْمُومِیَّةِ بَقَائِهِ الْعَادِلُ فِی بَرِیَّتِهِ الْعَالِمُ فِی قَضِیَّتِهِ الْکَرِیمُ فِی تَأْخِیرِ عُقُوبَتِهِ إِلَهِی حَاجَاتِی مَصْرُوفَةٌ إِلَیْکَ وَ آمَالِی مَوْقُوفَةٌ لَدَیْکَ وَ کُلَّمَا وَفَّقْتَنِی مِنْ خَیْرٍ [بِخَیْرٍ] فَأَنْتَ دَلِیلِی عَلَیْهِ وَ طَرِیقِی إِلَیْهِ یَا قَدِیرا لا تَئُودُهُ الْمَطَالِبُ یَا مَلِیّا یَلْجَأُ إِلَیْهِ کُلُّ رَاغِبٍ مَا زِلْتُ مَصْحُوبا مِنْکَ بِالنِّعَمِ جَارِیا عَلَى عَادَاتِ الْإِحْسَانِ وَ الْکَرَمِ أَسْأَلُکَ بِالْقُدْرَةِ النَّافِذَةِ فِی جَمِیعِ الْأَشْیَاءِ وَ قَضَائِکَ الْمُبْرَمِ الَّذِی تَحْجُبُهُ بِأَیْسَرِ الدُّعَاءِ وَ بِالنَّظْرَةِ الَّتِی نَظَرْتَ بِهَا إِلَى الْجِبَالِ فَتَشَامَخَتْ وَ إِلَى الْأَرَضِینَ فَتَسَطَّحَتْ وَ إِلَى السَّمَاوَاتِ فَارْتَفَعَتْ
خدایا از تو درخواست مىکنم، اى خدایى که در فرمانروایىاش پاینده، و در شکوهش پا برجا، و در سلطنتش مطاع، و در کبریایىاش یکتا، و در دوام همیشگىاش بىهمتا است، در مخلوقاتش دادگر، و در داورىاش دانا، و در به تأخیر انداختن کیفرش بزرگوار است. خدایا حاجاتم بازگردانده به سوى تو، و آرزوهایم ایستاده در پیشگاه توست، و هر زمان مرا به کار نیکى توفیق دادى، راهنمایم بر آن، و راهم به سوى آن تو بودى، اى توانایى که خواستهها درماندهاش نکند، اى عطابخش دائمى که هر مشتاقى به جانب او پناه مىآورد، همواره از جانب تو همنشین با نعمتهایت بودهام، روان بر عادت احسان و کرم، از تو مىخواهم به آن نیروى نافذ در تمام اشیا و حکم استوارت که آن را با آسانترین دعا باز مىدارى، و به آن نظرى که به وسیله آن به جانب کوهها نظر کردى و کوهها بلندى گرفتند، و به زمینها توجه کردى و آنها مسطّح شدد و با آسمانها عنایت فرمودى پس مرتفع گردید
وَ إِلَى الْبِحَارِ فَتَفَجَّرَتْ یَا مَنْ جَلَّ عَنْ أَدَوَاتِ لَحَظَاتِ الْبَشَرِ وَ لَطُفَ عَنْ دَقَائِقِ خَطَرَاتِ الْفِکَرِ لا تُحْمَدُ یَا سَیِّدِی اِلّا بِتَوْفِیقٍ مِنْکَ یَقْتَضِی حَمْدا وَ لا تُشْکَرُ عَلَى أَصْغَرِ مِنَّةٍ اِلّا اسْتَوْجَبْتَ بِهَا شُکْرا فَمَتَى تُحْصَى نَعْمَاؤُکَ یَا إِلَهِی وَ تُجَازَى آلاؤُکَ یَا مَوْلایَ وَ تُکَافَأُ صَنَائِعُکَ یَا سَیِّدِی وَ مِنْ نِعَمِکَ یَحْمَدُ الْحَامِدُونَ وَ مِنْ شُکْرِکَ یَشْکُرُ الشَّاکِرُونَ وَ أَنْتَ الْمُعْتَمَدُ لِلذُّنُوبِ فِی عَفْوِکَ وَ النَّاشِرِ عَلَى الْخَاطِئِینَ جَنَاحَ سِتْرِکَ وَ أَنْتَ الْکَاشِفُ لِلضُّرِّ بِیَدِکَ فَکَمْ مِنْ سَیِّئَةٍ أَخْفَاهَا حِلْمُکَ حَتَّى دَخِلَتْ وَ حَسَنَةٍ ضَاعَفَهَا فَضْلُکَ حَتَّى عَظُمَتْ عَلَیْهَا مُجَازَاتُکَ جَلَلْتَ أَنْ یُخَافَ مِنْکَ اِلّا الْعَدْلُ وَ أَنْ یُرْجَى مِنْکَ اِلّا الْإِحْسَانُ وَ الْفَضْلُ فَامْنُنْ عَلَیَّ بِمَا أَوْجَبَهُ فَضْلُکَ
و به دیارها نگریستى پس روان شدند، اى که از ابزارهاى نگاههاى بشر بالاترى و از دسترس دقایق افکار دورى، اى آقاى من سپاس نشوى مگر به توفیقى از سوى خودت، که آن نیز موجب سپاس دیگرى است، و بر کوچکترین نعمت شکر نشوى مگر آنکه به آن شکر، شکرى دیگر را سزاوار گردى، پس چه زمانى نعمتهایت برشمرده شود اى خداى من، و به عطاهایت جزا داده شود اى مولاى من، و پاداش متقابل به ساختههایت داده شود، اى آقاى من، از نعمتهاى توست که سپاسکنندگان سپاس مىنمایند، و از شکرپذیرى توست که شاکران شکرگذارى مىکنند، تویى مورد اعتماد، در امر گذشت بر گناهان، و تویى گسترنده بال پردهپوشىاست بر خطاکاران، و تویى برطرفکننده سختى با دست قدرتت، چه بسیار زشتى که آن را با بردبارىات پوشاندى، تا از بین رفت، و چه بسیار خوبىاى که آن را فضلت چندین برابر کرد، تا پاداش دادنت بر آن بزرگ شد، بزرگى از اینکه از تو ترسیده شود جز به عدل، و امید رود مگر احسان و فضل تو، بر من به آنچه که فضلت آن را واجب نموده منّت گذار
وَ لا تَخْذُلْنِی بِمَا یَحْکُمُ بِهِ عَدْلُکَ سَیِّدِی لَوْ عَلِمَتِ الْأَرْضُ بِذُنُوبِی لَسَاخَتْ بِی أَوِ الْجِبَالُ لَهَدَّتْنِی أَوِ السَّمَاوَاتُ لاخْتَطَفَتْنِی أَوِ الْبِحَارُ لَأَغْرَقَتْنِی سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی مَوْلایَ مَوْلایَ مَوْلایَ قَدْ تَکَرَّرَ وُقُوفِی لِضِیَافَتِکَ فَلا تَحْرِمْنِی مَا وَعَدْتَ الْمُتَعَرِّضِینَ لِمَسْأَلَتِکَ یَا مَعْرُوفَ الْعَارِفِینَ یَا مَعْبُودَ الْعَابِدِینَ یَا مَشْکُورَ الشَّاکِرِینَ یَا جَلِیسَ الذَّاکِرِینَ یَا مَحْمُودَ مَنْ حَمِدَهُ یَا مَوْجُودَ مَنْ طَلَبَهُ یَا مَوْصُوفَ مَنْ وَحَّدَهُ یَا مَحْبُوبَ مَنْ أَحَبَّهُ یَا غَوْثَ مَنْ أَرَادَهُ یَا مَقْصُودَ مَنْ أَنَابَ إِلَیْهِ یَا مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ اِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یَصْرِفُ السُّوءَ اِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یُدَبِّرُ الْأَمْرَ اِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یَخْلُقُ الْخَلْقَ اِلّا هُوَ یَا مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ اِلّا هُوَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ
و به آنچه عدالتت به آن حکم مىکند خوارم مکن، آقاى من اگر زمین گناهان مرا مىدانست هرآینه فرو مىبردم، یا اگر کوهها خبر مىداشتند مرا درهم مىشکستند، یا آسمانها مطلع مىبودند مرا مىبردند، یا دریاها آگاه مىبودند مرا غرق مىکردند، آقاى من، آقاى من آقاى من، مولایم، مولایم، مولایم، توقفم براى میهمانىات تکرار شده، پس مرا از آنچه به درخواستکنندگان از حضرتت وعده دادى محروم مکن، اى شناخته عارفان، اى پرستیده پرستندگان، اى سپاسشده سپاسگذاران اى همنشین یادکنندگان، اى ستوده کسىکه او را ستوده، اى موجود براى کسىکه او را جست، اى وصفشده کسىکه او را به وحدانیّت وصف نمود، اى محبوب کسىکه او را دوست داشت، اى فریادرس کسىکه او را اراده کرد، اى مقصود کسىکه به سویش باز آمد، اى که غیب را جز او نداند، اى که بدى را جز او باز نگرداند، اى آنکه امر را جز او تدبیر نکند، اى که نیامرزد گناهان را جز او، اى که پدید نیاورد مخلوق را جز او، اى که نازل نمىکند باران را جز او، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بیامرز اى بهترین آمرزندگان
رَبِّ إِنِّی أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ حَیَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ رَجَاءٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ إِنَابَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ رَغْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ رَهْبَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ طَاعَةٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ إِیمَانٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ إِقْرَارٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ إِخْلاصٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ تَقْوَى وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ تَوَکُّلٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ ذِلَّةٍ وَ أَسْتَغْفِرُکَ اسْتِغْفَارَ عَامِلٍ لَکَ هَارِبٍ مِنْکَ إِلَیْکَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا من از تو درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش شرمسارى، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش امیدوارى، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش بازگشتن، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش شوق، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش بیم، و درخواست آمزش مىکنم، آمرزش طاعت، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش ایمان، و درخواست آمرزش مىکنم آمرزش اقرار، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش اخلاص، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش تقوا، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش توکّل، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش خوارى، و درخواست آمرزش مىکنم، آمرزش عمل کننده براى تو، گریزان از تو به سوى تو پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست
وَ تُبْ عَلَیَّ وَ عَلَى وَالِدَیَّ بِمَا تُبْتَ وَ تَتُوبُ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا مَنْ یُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِیمِ یَا مَنْ یُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِیمِ یَا مَنْ یُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِیمِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْبَلْ تَوْبَتِی وَ زَکِّ عَمَلِی وَ اشْکُرْ سَعْیِی وَ ارْحَمْ ضَرَاعَتِی وَ لا تَحْجُبْ صَوْتِی وَ لا تُخَیِّبْ مَسْأَلَتِی یَا غَوْثَ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ أَبْلِغْ أَئِمَّتِی سَلامِی وَ دُعَائِی وَ شَفِّعْهُمْ فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْتُکَ وَ أَوْصِلْ هَدِیَّتِی إِلَیْهِمْ کَمَا یَنْبَغِی لَهُمْ وَ زِدْهُمْ مِنْ ذَلِکَ مَا یَنْبَغِی لَکَ بِأَضْعَافٍ لا یُحْصِیهَا غَیْرُکَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى أَطْیَبِ الْمُرْسَلِینَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ
و بر من و پدر و مادرم پذیراى توبه باش، به آنچه بر تمام بندگانت توبهپذیرفتنى و مىپذیرى اى مهربانترین مهربانان، اى آنکه به آمرزنده و مهربان نامیده شوى، اى آنکه به آمرزنده مهربان نامیده شدى، اى آنکه به آمرزنده و مهربان نامیده شدى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و توبهام را بپذیر، و عملم را پاک کن، و از کوششم قدردانى فرما، و به زارىام رحم کن، و صدایم را در پرده قرار مده، و درخواستم را ناامید مکن، اى فریادرس دادخواهان، و سلام و دعایم را به امامان برسان، و در تمام آنچه از تو درخواست کردم، آنان را شفیع من قرار ده، و هدیه مرا به آنان برسان، آنچنانکه سزاوار ایشا است، و از این هدیه براى ایشان به چندین برابر بیفزا، چنانکه سزاوار توست، افزایشى که آن را جز تو شماره نکند، جنبش و نیرویى نیست جز به خداى برتز و بزرگ، و درود خدا بر پاک‌ترین فرستادگان محمّد و خاندان پاک او
مؤلّف گوید: علامه مجلسى در «بحار الانوار»، از برخى نوشتههاى قدماى اصحاب زیارتى براى حضرت امام رضا علیه السّلام نقل کرده که معروف به «جوادیّه» است، و در آخر آن زیارت است که نماز زیارت و تسبیح بجا آر، و آن را به آن حضرت هدیه کن، آنگاه بگو: «اللهم انّى اسالک یا الله الدّائم...» و این دعا را تا آخر آن نقل کرده، پس هر زمان آن زیارت را در آن مشهد مقدسّ خواندى، این دعا را ترک مکن. زیارتى دیگر: این زیارتى است که ابن قولویه از بعضى ائمه علیهم السّلام روایت کرده که فرمودند: چون به نزد قبر امام رضا علیه السّلام رفتى بگو:
اللهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلاةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ
خدایا درود فرست بر على بن موسى الرّضا، امام پسندیده با تقواى بىعیب، و حجّتت بر هر که بر زمین، و هر که زیر زمین است، آن راستگوى شهید، درودى بسیار و کامل، و پاک و به هم پیوسته و پیاپى و در پى هم، مانند بر‌ترین درودى که بر یکى از اولیایت فرستادى
زیارت دیگر: زیارتى است که شیخ مفید در کتاب «مقنعه» نقل کرده و فرموده: پس از آنکه غسل زیارت کردى و پاکیزهترین جامههاى خود را در بر کردى نزد قبر آن حضرت مىایستى و مىگویى:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللهِ وَ ابْنَ وَلِیِّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةَ الْوُثْقَى وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ مَضَیْتَ عَلَى مَا مَضَى عَلَیْهِ آبَاؤُکَ الطَّاهِرُونَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِمْ لَمْ تُؤْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ وَ أَنَّکَ نَصَحْتَ للهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ أَدَّیْتَ الْأَمَانَةَ فَجَزَاکَ اللهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ خَیْرَ الْجَزَاءِ أَتَیْتُکَ بِأَبِی وَ أُمِّی زَائِرا عَارِفا بِحَقِّکَ مُوَالِیا لِأَوْلِیَائِکَ مُعَادِیا لِأَعْدَائِکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ
سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا، سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجّت خدا، سلام بر تو اى امام هدایت، و دستاویز استوار‌تر، و رحمت و برکات خدا بر تو باد، گواهى مىدهم که تو گذشتى بر آنچه پدران پاک تو گذشتند، کوردلى را بر هدایت ترجیح ندادى، و از حق به باطل منحرف نگشتى، و براى خدا و رسولش خیرخواهى نمودى، و امانت را ادا کردى، خدا از سوى اسلام و اهلش تو را پاداش دهد، بهترین پاداش، من زائر به حضورت آمدم، به حقّت عارفم، دوستدار دوستانت، و دشمن دشمنانت هستم، مرا نزد پروردگارت شفاعت کن
سپس خود را به قبر بچسبان، و آن را ببوس و دو طرف صورت خود را بر آن بگذار، آنگاه به جانب سر بازگرد و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمَامُ الْهَادِی وَ الْوَلِیُّ الْمُرْشِدُ أَبْرَأُ إِلَى اللهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللهِ بِوِلایَتِکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ
سلام بر تو اى مولایم اى فرزند رسول خدا و رحمت و برکات خدا بر تو باد. گواهى مىدهم که تو پیشواى راهنما، و سرپرست ارشاد کنندهاى، به سوى خدا از دشمنانت بیزارى مىنمایم، و به ولایتت به جانب خدا تقرّب مىجویم، درود و رحمت و برکات خدا بر تو باد
آنگاه دو رکعت نماز زیارت به جاى آر، و بعد از آن هرچه خواستى نماز بخوان، و به طرف پایین پا بازگرد، و به آنچه مىخواهى دعا کن، ان شاء الله
