اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى وَلِیِّ الْحَسَنِ وَ وَصِیِّهِ وَ وَارِثِهِ الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ وَ الْغَائِبِ فِی خَلْقِکَ وَ الْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِکَ اللهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ وَ أَنْجِزْ وَعْدَهُ وَ أَوْفِ عَهْدَهُ وَ اکْشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجَابَ الْغَیْبَةِ وَ أَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحَائِفَ الْمِحْنَةِ وَ قَدِّمْ أَمَامَهُ الرُّعْبَ وَ ثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ وَ أَیِّدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُسَوِّمِینَ وَ سَلِّطْهُ عَلَى أَعْدَاءِ دِینِکَ أَجْمَعِینَ وَ أَلْهِمْهُ أَنْ لا یَدَعَ مِنْهُمْ رُکْنا اِلّا هَدَّهُ وَ لا هَاما اِلّا قَدَّهُ وَ لا کَیْدا اِلّا رَدَّهُ وَ لا فَاسِقا اِلّا حَدَّهُ

خدایا بر محمد و اهل بیتش درود فرست، و بر نماینده و جانشین و وارث حسن درود فرست، آن قیام‏کننده به فرمانت‏ و پنهان در میان بندگانت، و چشم‏انتظار اجازه‏ات، خدایا بر او درود فرست، و دورى‏اش را نزدیک ساز، و وعده‏اش را به انجام رسان‏ و عهدش را وفا کن، و از سطوتش پرده غیبت را برطرف فرما، و به ظهورش اوراق محنت را پشت سر انداز، و ترس در دل‏ دشمنان را پیش رویش پیش انداز، و دل را به او آرامش ده، و جنگ با سرکشان را به او بر پاکن، و به لشگرى از فرشتگان نشان‏دار تأییدش نما و بر تمام دشمنان دینت، چیره‏اش ساز، و به او الهام کن، که پایه‏اى از دشمنان را نگذارد جز اینکه درهم کوبد، و سرى را مگر دو نیم کند، و نیرنگى را مگر بازگرداند، و بدکارى را مگر حدّ بزند

وَ لا فِرْعَوْنَ اِلّا أَهْلَکَهُ وَ لا سِتْرا اِلّا هَتَکَهُ وَ لا عَلَما اِلّا نَکَّسَهُ وَ لا سُلْطَانا اِلّا کَسَبَهُ وَ لا رُمْحا اِلّا قَصَفَهُ وَ لا مِطْرَدا اِلّا خَرَقَهُ وَ لا جُنْدا اِلّا فَرَّقَهُ وَ لا مِنْبَرا اِلّا أَحْرَقَهُ وَ لا سَیْفا اِلّا کَسَرَهُ وَ لا صَنَما اِلّا رَضَّهُ وَ لا دَما اِلّا أَرَاقَهُ وَ لا جَوْرا اِلّا أَبَادَهُ وَ لا حِصْنا اِلّا هَدَمَهُ وَ لا بَابا اِلّا رَدَمَهُ وَ لا قَصْرا اِلّا خَرَّبَهُ [أَخْرَبَهُ‏] وَ لا مَسْکَنا اِلّا فَتَّشَهُ وَ لا سَهْلا اِلّا أَوْطَأَهُ وَ لا جَبَلا اِلّا صَعِدَهُ وَ لا کَنْزا اِلّا أَخْرَجَهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

و فرعون مسلکى را مگر هلاک کند، و پرده‏اى را مگر بدرد، و پرچمى را مگر سرنگون نماید، و قدرتى را مگر به دست گیرد، و نیزه‏اى را مگر دو نیم کند، و زد بینى را مگر پاره کند، و لشگرى را مگر پارکنده سازد، و منبرى را مگر بسوزاند، و شمشیرى را مگر بشکند، و بتى را مگر لگدکوب نماید، و خونى را مگر بریزد، و ستمى را مگر از میان بردارد، و قلعه‏اى را مگر ویران کند، و درى را مگر ببندد، و کاخى را مگر خراب کند، و مسکنى را مگر بازرسى نماید، و زمین هموارى را مگر زیر پا گذارد، و کوهى را مگر بالا رود، و گنجى را مگر بیرون آورد، به مهربانى‏ات اى مهربان‏‌ترین مهربانان

مؤلّف گوید: شیخ مفید پس از نقل زیارت سابق که اول آن «الله اکبر الله اکبر لا اله الا الله و الله اکبر» است فرموده: به روایت دیگر نقل است: پس از وارد شدن در سرداب مقدس چنین مى‏خوانى: «السّلام على الحقّ الجدید» و سپس آن زیارت را تا انجام نماز زیارت نقل کرد و فرمود: دوازده رکعت نماز زیارت مى‏خوانى، هر دو رکعت به‏ یک سلام و پس از آن دعایى را که از ان حضرت روایت شده است مى‏خوانى:

اللهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مَنَعَتِ السَّمَاءُ وَ إِلَیْکَ یَا رَبِّ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ فَعَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجا عَاجِلا کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْ ذَلِکَ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَایَ وَ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَایَ یَا مَوْلایَ یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی

خدایا بلا بزرگ شد، و پنهان آشکار گشت، و پرده بر افتاد، و زمین تنگ شد، و آسمان خوددارى کرد به درگاه تو شکایت است اى پروردگار، و در سختى و آسانى بر تو اعتماد است. خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست‏ آنان‏که اطاعتشان را بر ما واجب کردى، و به این وسیله مقامشان را به ما شناساندى، به حق ایشان به ما گشایشى ده، گشایشى‏ فورى، چون چشم به هم زدن، یا نزدیک‏‌تر از آن، اى محمّد اى على، اى على اى محمّد، مرا یارى دهید که شما یاور من هستید و کفایتم کنید، که شما کفایت‏کننده من مى‏باشید، اى مولایم اى صاحب الزمان، فریاد، فریاد، فریاد، مرا دریاب، دریاب، دریاب

مؤلّف گوید: این دعا دعاى شریفى است، و خواندن آن در سرداب، به‏ طور مکرّر، و در غیر آنجا، سزاوار است، و ما این دعا را با اندکى تفاوت، در باب او ل ذکر نمودیم