نهم: عیّاشى از عبد الله بن سنان روایت کرده خدمت امام صادق علیه السّلام رفتم، حضرت فرمود: مى‏خواهى‏ دعایى به تو بیاموزم که چون بخوانى، حق تعالى قرضت را ادا کند، و حالت نیکو گردد؟ گفتم: به چنین دعایى چه بسیار نیازمندم‏ حضرت فرمود: پس از نماز صبح بگو:

تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الْقَیُّومِ الَّذى لاْ یَمُوتُ وَالْحَمْدُ للهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیرا اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنَ الْبُؤْسِ وَالْفَقْرِ وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّیْنِ وَالسُّقْمِ وَاَسْئَلُکَ اَنْ تُعینَنى عَلى اَدآءِ حَقِّکَ اِلَیْکَ وَاِلَى النّاسِ

توکّل کردم بر زنده پاینده‏اى که نمى‏میرد، و ستایش خداى را که فرزندى نگرفت، و براى او در فرمانروایى شریک‏ نیست، و براى او سرپرستى از روى خوارى نمى‏باشد، و بزرگ شمار او را بزرگ‏شمردنى شایسته، خدایا به تو پناه مى‏آورم از شدت نیاز و و تنگدستى، و از فشار قرض و بیمارى، و از تو مى‏خواهم مرا بر اداى حقّت نسبت به خود و مردم‏ یارى کنى

و به روایت شیخ و دیگران چنین است:

وَمِنْ غَلَبَةِ الدَّیْنِ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَعِنّى عَلى اَدآءِ حَقِّکَ اِلَیْکَ وَاِلَى النّاسِ

و از فشار قرض، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست، و مرا بر اداى حقّت نسبت به خود و مردم یارى کن