روایت شده: حضرت باقر علیه السّلام به محمّد بن مسلم فرمود: بر این دعا محافظت کن، چنان‏که بر چشمهایت محافظت مى‏کنى. و اگر وضو ندارى، براى وضو گرفتن بشتاب، و آدابى را که قبلا ذکر شد بجا مى‏آورى، آنگاه شروع به خواند نوافل ظهر مى‏کنى‏ که هشت رکعت است، پس براى دو رکعت اوّل نیّت مى‏کنى، و هفت تکبیرى را که قبلا ذکر شد همراه با دعاهایش انجام مى‏دهى‏ و استعاذه [یعنى اعوذ بالله من الشیطان الرجیم] مى‏گویى، و سوره (حمد) و (توحید) را در رکعت اوّل، و سوره‏هاى (حمد) و قل یا ایّها الکافرون را در رکعت دوم مى‏خوانى. و پس از فراغت از این دو رکعت، سه تکبیرى را که در تعقیبات ذکر شد با تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام به جا مى‏آورى، آنگاه مى‏خوانى:

اَللّهُمَّ اِنّى ضَعیفٌ فَقَوِّ فى رِضاکَ ضَعْفى وَخُذْ اِلَى الْخَیْرِ بِناصِیَتى وَاجْعَلِ الاْیمانَ مُنْتَهى رَضاىَ وَبارِکْ لى فیما قَسَمْتَ لى وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِکَ کُلَّ الَّذى اَرْجُو مِنْکَ وَاجْعَلْ لى وُدّا وَسُرُورا لِلْمُؤْمِنینَ وَعَهْدا عِنْدَکَ

خدایا من ناتوانم، پس در خشنودى‏ات، ناتوانى‏ام را نیرو بخش، و به سوى خیر بگیر مهارم را، و ایمان را ‌‌نهایت خشنودى‏ام قرار ده، و در آنچه نصیبم کرده‏اى، برکت بخش، و برسان مرا به رحمتت به همه آنچه از تو امید دارم، و برایم دوستى و شادى براى اهل ایمان و عهدى نزد خودت قرار ده