براى درد چشم: روایات بسیارى وارد شده است که پس از نماز صبح و نماز مغرب بخواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ اَنْ تُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَ النُّورَ فى بَصَرى وَالْبَصیرَةَ فى دینى وَ الْیَقینَ فى قَلْبى وَالاِْخْلاصَ فى عَمَلى وَ السَّلامَةَ فى نَفْسى وَ السَّعَةَ فى رِزْقى وَ الشُّکْرَ لَکَ اَبَداً ما اَبْقَیْتَنى

خدایا از تو مى‏خواهم به حق محمّد و خاندان محمّد بر تو، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و قرار دهى روشنى‏ در چشمم، و بینایى در دینم، و یقین در قلبم، و اخلاص در عملم، و سلامت در وجودم، و وسعت در روزى‏ام، و سپاس همیه براى توست، تا زنده‏ام دارى

بزنطى از یونس بن ظبیان روایت کرده: بر حضرت صادق علیه السّلام وارد شدیم، آن حضرت را دیدیم به چشم‏درد سختى دچار شده، به اندازه‏اى که ما به خاطر آن جناب غمناک شدیم، روز دیگر که خدمت حضرت رسیدیم، چشم‏دردى نداشت، عرضه داشتیم: فدایت شویم چشمان خود را به چیزى معالجه فرمودید؟ فرمود: آرى به چیزى که از جمله معالجات بود، گفتیم: چه بود؟ فرمود: به دعایى‏ پر ما آن دعا را نوشتیم، و آن دعا این است:

اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِقُوَّةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِنُورِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِعَظَمَةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَمالِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِبَهآءِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللهِ

پناه مى‏برم به عزّت خدا، و پناه مى‏برم به قوّت خدا، و پناه مى‏برم، به قدرت خدا، و پناه مى‏برم به نور خدا، و پناه مى‏برم به عظمت خدا، و پناه مى‏برم به جلال خدا، و پناه مى‏برم به جمال خدا، و پناه مى‏برم به زیبایى خدا، و پناه مى‏برم به جمع خدا

گفتیم: اى فرزند رسول خدا «جمع الله» چییست؟ فرمود:

بِکُلِّ اللهِ وَ اَعُوذُ بِعَفْوِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِغُفْرانِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِالاَْئِمَّةِ

به همه خدا، و پناه مى‏برم به گذشت خدا، و پناه مى‏برم به آمرزش خدا، و پناه مى‏برم به رسول خدا، و پناه مى‏برم‏ به امامان

و یک‏یک ایشان را نام برد. آنگاه گفت:

عَلى ما تَشآءُ مِنْ شَرِّ ما اَجِدُ اَللّهُمَّ رَبَّ الْمُطیعینَ

بر آنچه مى‏خواهى، از شرّ اندوهى که مى‏یابم، خدایا اى پروردگار مطیعان

و هم براى دردچشم وارد شده: بر آن «آیة الکرسىّ» بخواند، و خوب شدن آن را در دل بگیرد، و اگر پیش از آن دست بر چشم نهد و بگوید:

اُعیذُ نُورَ بَصَرى بِنُورِاللهِ الَّذى لایُطْفَاءُ

پناه مى‏دهم نور چشمم را به نور خدایى که خاموش نگردد

وارد شده: براى ضعف بینایى سودمند است. و براى ضعف چشم، و شب‏کورى وارد شده: آیه نور را مکرّر در جامى بنویسد، و با آب بشوید، و آن را در شیشه قرار دهد، و از آن با میل به چشم خود بکشد. و نیز روایت شده: هر که قرآن را از روى صفحات‏ قرآن بخواند، از چشم خود بهره برد. و نیز روایت شده: هرکه هر روز بگوید:

فَجَعَلْناهُ سَمیعاً بَصیراً

پس او را شنوا و بینا قرار دادیم

دیدگانش از آفات سالم بماند. شیخ کفعمى فرموده: براى درد چشم و همه دردهاى اعضا، توسّل جستن به حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام به تجربه رسیده است.