و آنها هفت دعاست: اول: از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: کسى‏که هنگام قرار گرفتن در خوابگاهش سه مرتبه بگوید:

اَلْحَمْدُ للهِ الَّذى عَلا فَقَهَرَ وَالْحَمْدُ للهِ الَّذى بَطَنَ فَخَبَرَ وَالْحَمْدُللهِ الَّذى مَلَکَ فَقَدَرَ وَالْحَمْدُ للهِ الَّذى یُحْیىِ الْمَوْتى وَ یُمیتُ الاَْحْیآءَ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ

ستایش خداى را که بر‌تر آمد و چیره گشت، و ستایش خداى را که نهان است و آگاه، و ستایش خداى را ه مالک است و نیرومند، و ستایش خداى را که مردگان را زنده مى‏کند، و زندگان را مى‏میراند، و او بر هرچیز تواناست

از گناهانش بیرون آید، همانند روزى که از مادر متولد شده، و شیخ صدوق و شیخ طوسى هم این روایت را نقل کرده‏اند. و در» عدّة الدّاعى «از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده: این دعا کمترین چیزى است که از تحمید [یعنى حمد و ستایش‏گویى] کفایت مى‏کند. ولى‏ در آن روایت حمد دوم پس از حمد سوم است. دوم: از آن حضرت روایت شده: رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم هنگامى‏ که در رختخواب خود قرار مى‏گرفت ایة الکرسى مى‏خواند و مى‏گفت:

بِسْمِ اللهِ آمَنْتُ بِاللهِ وَ کَفَرْتُ بِالطّاغُوتِ اَللّهُمَّ احْفَظْنى فى مَنامى وَ فى یَقَظَتى

به نام خدا، به خدا ایمان آوردم، و به طاغوت کافر شدم، خدایا مرا در خواب‏وبیدارى حفظ کن

سوم: از مفضّل بن عمر نقل شده: امام صادق علیه السّلام به من فرمود: اگر بتوانى شب نکن، مگر اینکه خود را به‏ یازده حرف پناه دهى، گفتم: مرا از آنها خبر ده، فرمود: بگو:

اَعُوذُ بِعِزَّةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِقُدْرَةِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَلالِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِسُلْطانِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَمالِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِدَفْعِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِمَنْعِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِجَمْعِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِمُلْکِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِوَجْهِ اللهِ وَ اَعُوذُ بِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ بَرَءَ وَ ذَرَءَ

پناه مى‏برم به عزّت خدا، و پناه مى‏برم به قدرت قدا، و پناه مى‏برم به جلال خدا، و پناه مى‏برم به سلطنت خدا، و پناه مى‏برم به جمال خدا، و پناه مى‏برم به دفاع خدا، و پناه مى‏برم به جلوگیرى خدا، و پناه مى‏برم به جمع‏آورى خدا، و پناه مى‏برم‏ به فرمانروایى خدا، و پناه مى‏برم به جلوه خدا، و پناه مى‏برم به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) از شرّ آنچه آفرید و پدید آورد و هستى بخشید

و خود را هرگاه که خواهى به این کلمات حفظ کن. چهارم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: کسى‏که درخوابگاهش قرا رگیرد، و صد مرتبه توحید بخواند، از گناهان پنجاه ساله خود پاک شود. و نیز از آن حضرت روایت شده: کسى‏که در رختخوابش جاى گیرد، و قل یا ایّها الکافرون و قل هو الله احد بخواند، حق تعالى بیزارى از شرک را براى او بنویسد. پنجم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم‏ فرمود: کسى‏که قصد کرده براى نماز شب برخیزد، و در رختخواب قرار گرفته بگوید:

اَللّهُمَّ لاتُؤْمِنّى مَکْرَکَ وَلاتُنْسِنى ذِکْرَکَ وَلا تَجْعَلْنى مِنَ الْغافِلینَ اَقُومُ ساعَةَ کَذا وَ کَذا

خدایا مرا ایمن از مکرت مدار، و ذکرت را از یادم مبر، و از بى‏خبران قرارم مده، ساعت چند و چند برمى‏خیزم

حق تعالى فرشته‏اى را بر او بگمارد، که در آن ساعت بیدارش کند. ششم: و از آن حضرت روایت شده: هرگاه یکى از شما در شب از خواب برخاست بگوید:

سُبْحانَ اللهِ رَبِّ النَّبِییّنَ وَ اِلهِ الْمُرْسَلینَ وَ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفینَ وَالْحَمْدُ للهِ الَّذى یُحْیىِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى کُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ

منزّه است خدا، پروردگار پیامبران، و معبود فرستادگان، و پروردگار مستضعفان، و ستایش خداى را که‏ مردگان را زنده مى‏کند، و او بر هرچیز تواناست

زمانى که این کلمات را بگوید، خداى تبارک و تعالى مى‏فرماید: بنده‏ من راست گفت و شکر بجا آورد. هفتم: از عبد الرحمن بن حجّاج روایت شده: حضرت صادق علیه السّلام آخر شب از خواب‏ برمى‏خواست، صدا را در حدّى که اهل خانه بشنوند بلند مى‏کرد و مى‏گفت:

اَللّهُمَّ اَعِنّى عَلى هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ ضیقَ الْمَضْجَعِ وَارْزُقْنى خَیْرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَارْزُقْنى خَیْرَ ما بَعْدَ الْمَوْتِ

خدا یا مرا بر هراس قیامت کمک کن، و تنگى قبرم را وسعت بخش، و خیر آنچه پیش از مرگ، و پس‏ از مرگ است نصیب من فرما