اَللّهُمَّ اِنَّ الرَّجاءَ لِسَعَةِ رَحْمَتِکَ اَنْطَقَنى بِاسْتِقالَتِکَ وَالاَْمَلَ لاَِناتِکَ وَ رِفْقِکَ شَجَّعَنى عَلى طَلَبِ اَمانِکَ وَ عَفْوِکَ وَلى یا رَبِّ ذُنُوبٌ قَدْ واجَهَتْها اَوْجُهُ الاِْنْتِقامِ وَ خَطایا قَدْ لاحَظَتْها اَعْیُنُ الاِْصْطِلامِ وَاسْتَوْجَبْتُ بِها عَلى عَدْلِکَ اَلیمَ الْعَذابِ وَاسْتَحْقَقْتُ بِاجْتِراحِها مُبیرَ الْعِقابِ وَ خِفْتُ تَعْویقَها لاِِجابَتى وَ رَدَّها ایّاىَ عَنْ قَضآءِ حاجَتى بِاِبْطالِها لِطَلِبَتى وَ قَطْعَها لاَِسْبابِ رَغْبَتى مِنْ اَجْلِ ما قَدْ اَنْقَضَ ظَهْرى مِنْ ثِقْلِها وَ بَهَظَنى مِنَ الاِْسْتِقْلالِ بِحَمْلِها ثُمَّ تَراجَعْتُ رَبِّ اِلى حِلْمِکَ عَنِ الخاطِئینَ وَ عَفْوِکَ عَنِ الْمُذْنِبینَ وَ رَحْمَتِکَ لِلْعاصینَ فَاَقْبَلْتُ بِثِقَتى مُتَوَکِّلاً عَلَیْکَ طارِحاً نَفْسى بَیْنَ یَدَیْکَ شاکِیاً بَثّى اِلَیْکَ سآئِلاً مالا اَسْتَوْجِبُهُ مِنْ تَفْریجِ الْهَمِّ وَلا اَسْتَحِقُّهُ مِنْ تَنْفیسِ الْغَمِّ مُسْتَقیلاً لَکَ اِیّاىَ واثِقاً مَوْلاىَ بِکَ

خدایا امید به رحمت فراگیرت، مرا به درخواست چشم‏پوشى‏ات گویا کرده، و آرزوى به بردبارى و مدارا نمودنت، مرا به خواستن امان و گذشتت دلیر ساخته است، براى من اى پروردگارم گناهانى است، که چهره‏هاى انتقام با آنها روبرو و خطاهایى است که دیده‏هاى ریشه‏برکن آنها را زیر نظر گرفته، به خاطر آنها بر پایه عدالتت مستوجب عذاب دردناک شده‏ام، و به ارتکاب آنها سزاوار کیفر هلاک کننده گشته‏ام، از به تأخیر افتادن اجابت دعایم را به خاطر گناهان، و مردود شدنم را از برآمدن حاجتم ترسیده‏ام چه اینکه گناهان خواسته‏ام را از بین مى‏برند، و اسباب رغبتم را قطع مى‏کنند، ازآن‏رو که از سنگینى گناهان پشتم شکسته، و از به تنهایى برداشتن بار آنها گرانبارم نموده، سپس پروردگارا به بردبارى‏ات از خطاکاران، و گذشتت از گنهکاران، و مهربانى‏ات به عاصیان نظر کردم، پس با اعتمادم، و توکّلم‏ بر تو به درگاهت روى آوردم، درحالى‏که خود را به آستانت افکندم، و عذابم را به نزد تو شکایت نمودم، درخواست‏کننده‏ام آنچه را که سزاوار آن نیستم، از گشایش اندوه، و مستحق نیستم از برطرف کردن غم، چشم‏پوشى‏ات را نسبت به خود خواستارم، به تو اى مولایم‏ مطمئنّم

اَللّهُمَّ فَامْنُنْ عَلَىَّ بالْفَرَجِ وَ تَطَوَّلْ عَلَىَّ بِسُهُولَةِ الْمَخْرَجِ وَادْلُلْنى بِرَاْفَتِکَ عَلى سَمْتِ الْمَنْهَجِ وَ اَزْلِقْنى بِقُدْرَتِکَ عَنِ الطَّریقِ الاَْعْوَجِ وَ خَلِّصْنى مِنْ سِجْنِ الْکَرْبِ بِاِقالَتِکَ وَاَطْلِقْ اَسْرى بِرَحْمَتِکَ وَ طُلْ عَلَىَّ بِرِضْوانِکَ وَجُدْ عَلَىَّ بِاِحْسانِکَ وَاَقِلْنى عَثْرَتى وَ فَرِّجْ کُرْبَتى وَارْحَمْ عَبْرَتى وَلاتَحْجُبْ دَعْوَتى وَ اشْدُد بِالاِْقالَةِ اَزْرى وَ قَوِّبِها ظَهْرى وَ اَصْلِحْ بِها اَمْرى وَ اَطِلْ بِها عُمْرى وَارْحَمْنى یَوْمَ حَشْرى وَ وَقْتَ نَشْرى اِنَّکَ جَوادٌ کَریمٌ غَفُورٌ رَحیمٌ (وَصَلَّ عَلی مُحَمّد والهِ)

خدایا به گشایش بر من منّت گذار، و به آسان بیرون آمدن از مشکل به من احسان فرما، و به رأفتت مرا به سوى راه راست‏ هدایت نما، و مرا به قدرتت از راه کج دور کن، و به گذشتت از زندان گرفتارى رهایى‏ بخش، و به رحمتت اسارتم را به آزادى تبدیل کن، و به خشنودى‏ات به من روى آور، و به احسانت بر من ببخش، و از لغزشم درگذر، و اندوهم را بگشا، و به گریه‏ام رحم کن، و دعایم را در پرده قرار مده، و کمرم را با عذرپذیرى محکم‏ ببند، و پشتم را به آن نیرومند ساز، و کارم را به آن اصلاح کن، و عمرم را طولانى کن، و در روز حشر و نشر به من‏ رحم کن، به درستى که تو بخشنده بزرگوار، و آمرزنده مهربانى درود خدا بر محمّد و خاندانش