اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُ اِلَیْکَ بِاِخْلاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ وَ تَثْبیتِ عَقْدٍ صَحیحٍ وَ دُعاءِ قَلْبٍ قَریحٍ وَ اِعْلانِ قَوْلٍ صَریحٍ اَللّهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنّى مُخْلَصَ التَّوْبَةِ وَ اِقْبالَ سَریعِ الاَْوْبَةِ وَ مَصارِعَ تَخَشُّعِ الْحَوْبَةِ وَ قابِلْ رَبِّ تَوْبَتى بِجَزیلِ الثَّوابِ وَ کَریمِ الْمَاءبِ وَ حَطِّ الْعِقابِ وَصَرْفِ الْعَذابِ وَ غُنْمِ الاِْیابِ وَ سِتْرِ الْحِجابِ وَامْحُ اللهُمَّ ما ثَبَتَ مِنْ ذُنُوبى وَاغْسِلْ بِقَبُولِها جَمیعِ عُیُوبى وَاجْعَلْها جالِیَةً لِقَلْبى شاخِصَةً لِبَصیرَةِ لُبّى غاسِلَةً لِدَرَنى مُطَهِّرَةً لِنِجاسَةِ بَدَنى مُصَحِّحَةً فیها ضَمیرى عاجِلَةً اِلىَ الْوَفاءِ بِها بَصیرَتى

خدایا به اخلاص، آهنگ تو را کرده‏ام، براى توبه خالصانه، و پایدارى پیمان راستین، و دعاى دل‏ریش، و آشکار کردن گفتار صریح، خداى از من بپذیر توبه‏ بى‏آلایش، و روى‏آوردن شتابان بازگشت به سوى خود، و افتادنگاههاى کرنش گناه را، پروردگارا توبه‏ام را به‏ پاداش شایان، و بازگشتى کریمانه، و فرو ریختن کیفر، و بازگرداندن عذاب، و بهره بازگشت و پرده‏پوشى‏ مقابله کن، و محو کن خدایا آنچه از گناهانم ثبت شده، و همه عیوبم را به پذیرش توبه بشوى، و قرار بده توبه‏ام‏ را جلادهنده دلم، روشن‏کننده دیده خردم، شستشودهنده ناپاکى‏ام، پاک کننده آلودگى تنم، درست کننده‏ نهادم، به وسیله آن شتابان کن به جانب وفا بصیرتم را

وَاقْبَلْ یا رَبِّ تَوْبَتى فَاِنَّها تَصْدُرُ مِنْ اِخْلاصِ نِیَّتى وَ مَحْضٍ مِنْ تَصْحیحِ بَصیرَتى وَاحْتِفالٍ فى طَوِیَّتى وَاجْتِهادٍ فى نَقاءِ سَریرَتى وَ تَثْبیتٍ لاِِنابَتى وَ مُسارَعَةً اِلى اَمْرِکَ بِطاعَتى وَاجْلُ اللهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنّى ظُلْمَةَ الاِْصْرارِ وَامْحُ بِها ما قَدَّمْتُهُ مِنَ الاَْوْزارِ وَاکْسُنى لِباسَ التَّقْوى وَ جَلابیبَ الْهُدى فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعاصى عَنْ جَلَدى وَ نَزَعْتُ سِرْبالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدى مُسْتَمْسِکاً رَبِّ بِقُدْرَتِکَ مُسْتَعیناً عَلى نَفْسى بِعِزَّتِکَ مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتى مِنَ النَّکْثِ بِخَفْرَتِکَ مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلانِ بِعِصْمَتِکَ مُقارِناً بِهِ لا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلّا بِکَ

قبول کن پروردگارا توبه‏ام را، به درستى که برمى‏آید از خلوص نیّتم، و محض درستى بصیرتم، و روشنى همه‏جانبه اندیشه‏ام، و کوشش در نظافت‏ باطنم، و پایدار نمودن بازگشتم، و شتافتن به سوى فرمانت به طاعتم، و از من خدایا به وسیله تو به تاریکى‏ پافشارى بر گناه را دور کن، و به آنچه از بارهاى گران پیش انداختم محو گردان، و به من لباس تقوا، و جامه‏هاى هدایت‏ بپوشان، من به حقیقت بند نافرمانى‏ها را از پوستم برکشیدم. و پیراهن گناهان را از پیکرم بر کندم، درحالى‏که پروردگارا به قدرتت چنگ زننده‏ام، و به عزّتت بر خویشتن کمک خواهم، و به پناهت توبه‏ام را از شکستن‏ ودیعه گذارم، به عصمتت از خوار شدن دست‏آویزم، قرین کنم آن را به «نیرو و جنبشى نیست بجز به وسیله تو»