شانزدهم: شیخ کفعمى در کتاب «مصباح» و محدّث فیض در خلاصة الأذکار فرموده: در بعضى از کتب اصحاب امامیه‏ دیدم، هرکه خواسته باشد یکى از پیامبران و امامان یا یکى از مردمان، یا والدین خود را، در خواب ببیند سوره‏هاى‏ شمس و لیل و قدر و قل یا ایّها الکافرون و سوره اخلاص و معوّذتین [ناس و فلق] را بخواند، سپس صد مرتبه سوره اخلاص را بخواند، و بر پیامبر و خاندانش صد مرتبه صلوات بفرستد، و با وضو به طرف راست بخوابد، هرکه را اراده کرده ان شاء الله خواهد دید و با او هرچه بخواهد سخن خواهد گفت: و در نسخه دیگرى دیدم که این عمل را در هفت شب بجا آورد، پس از آن‏که این دعا را بخواند:

اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَىُّ الَّذى لایُوصَفُ وَالاْیمانُ یُعْرَفُ مِنْهُ مِنْکَ بَدَتِ الاَْشْیاءُ وَ اِلَیْکَ تَعُودُ فَما اَقْبَلَ مِنْها کُنْتَ مَلْجَاَهُ وَ مَنْجاهُ وَ ما اَدْبَرَ مِنْها لَمْ یَکُنْ لَهُ مَلْجَاءٌ وَلامَنْجامِنْکَ اِلّا اِلَیْکَ فَاَسْئَلُکَ بِلا اِلهَ اِلّا اَنْتَ وَ اَسْئَلُکَ بِبِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَ بِحَقِّ حبیبِکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ سَیِّدِ النَّبِیّینَ وَ بِحَقِّ عَلىٍّ خَیْرِ الْوَصِیّینَ وَ بِحَقِّ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمینَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ اللَّذَیْنِ جَعَلْتَهُما سَیِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ السَّلامُ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُرِیَنى مَیِّتى فِى الْحالِ الَّتى هُوَ فیها

خدایا تو زنده‏اى هستى که وصف نشود، و ایمان از او باز شناخته شود، چیزها از تو آغاز شد، و به سوى تو باز مى‏گردد، پس آنچه از آنها روى به تو کرد، تو پناهگاه و جاى نجاتش بودى، و آنچه از آنها از تو بازگشت، برایش پناهگاهى‏ جاى نجاتى، از تو جز به سوى تو نیست، از تو مى‏خواهم به حق «لا اله الاّ انت» و از تو مى‏خواهم به حق بسم الله الرحمن الرحیم‏ و به حق حبیبت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) سرور پیامبران، و به حق على بهترین جانشیان، و به‏ حق فاطمه سرور بانوان جهانیان، و به حق حسن و حسین که هر دو را آقاى جوانان اهل‏ بهشت قرار دادى (که بر همه آنان درود و سلام) اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و نشان دهى‏ مرده‏ام را در آن حالى‏که او در آن است

هفدهم: و نیز در کتاب «خلاصه» آمده است به نقل از برخى کتابها که یافتم در کتاب الاداب الحمیدة تألیف محمّد بن جریر طبرى که حارث بن روح، از پدرش و او از جدّش نقل کرده: به فرزندان خود گفت: هرگاه امرى شما را اندوهگین ساخت پس شب را به سر نیاورد مگر در حالى‏که پاک شد، و رختخواب و رو اندازش‏ پاک باشد، و زنى با او نباشد، پس بخواند هفت مرتبه: و الشمس، و هفت مرتبه: و اللیل، سپس بگوید: اللهمّ اجعل لى من امرى هذا فرجا و مخرجا هرگاه این عمل را بجا آورد، شخصى در‌‌ همان شب، یا شب سوم، یا پنجم، و گمان مى‏کنم گفت: یا در شب هفتم در خواب او بیاید، و راه بیرون شدن از آن غصّه و اندوه را براى او بگوید