اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِی لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِکَ إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ.
خدایا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا به آن حقیقتى که در آن اختلاف شده، به اذن خود راهنمایى کن، تو هرکه را بخواهى به راه راست هدایت می‌کنى
و ده مرتبه می‌گویى
اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الرَّاضِینَ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
خدایا بر‌ترین درودهایت را بر محمد و خاندان آن جانشینان خشنود و پسندیده نثار کن، و بر‌ترین برکات خود را بر آنان سرازیر کن و سلام بر ایشان و بر ارواح و بدنهاى پاکشان باد و رحمت و برکات خدا بر آنان باد
خواندن این صلوات همچنین در عصرهاى جمعه بافضیلت بسیار وارد شده:
اللهُمَّ أَحْیِنِی عَلَى مَا أَحْیَیْتَ عَلَیْهِ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ أَمِتْنِی عَلَى مَا مَاتَ عَلَیْهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام
خدایا زنده بدار مرا بر آن دینى که على بن ابى طالب را بر آن زنده داشتى، و بمیران مرا بر آن آیینى که على بن ابى طالب (درود بر او) بر آن از دنیا رفت
و صد مرتبه بگو:
أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش می‌خواهم و به سوى او بازمیگردم
و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللهَ الْعَافِیَةَ
از خدا سلامت کامل مى طلبم
و صد مرتبه:
أَسْتَجِیرُ بِاللهِ مِنَ النَّارِ
پناه می‌برم به خدا از آتش دورخ
و صد مرتبه:
وَ أَسْأَلُهُ الْجَنَّةَ
از او بهشت می‌خواهم
و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللهَ الْحُورَ الْعِینَ. لا إِلَهَ اِلّا اللهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ
از خدا حور العین می‌طلبم. معبودى جز خدا نیست آن فرمانده و حقیقت آشکار هستى
و صد مرتبه سوره «توحید» و صد مرتبه:
صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود خدا بر محمد و خاندان محمد باد
و صد مرتبه:
سُبْحَانَ اللهِ وَ الْحَمْدُ للهِ وَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ وَ اللهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
پاک و منزه است خدا و سپاس ویژه خداست و معبودى جز خداى یکتا نیست و خدا از هر وصفى بر‌تر است و هیچ قدرت و نیرویى نیست جز آنکه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است
و صد مرتبه:
مَا شَاءَ اللهُ کَانَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
آنچه خدا بخواهد می‌شود، هیچ نیرو و قوتى نیست جز آنکه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است
آنگاه بگو:
أَصْبَحْتُ اللهُمَّ مُعْتَصِما بِذِمَامِکَ الْمَنِیعِ الَّذِی لا یُطَاوَلُ وَ لا یُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ کُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِکَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ فِی جُنَّةٍ مِنْ کُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ وَلاءِ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ مُحْتَجِبا مِنْ کُلِّ قَاصِدٍ لِی إِلَى أَذِیَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِینٍ الْإِخْلاصِ فِی الاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّکِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِنا أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِیهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِی مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا فَأَعِذْنِی اللهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَا أَتَّقِیهِ یَا عَظِیمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِیَ عَنِّی بِبَدِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ.
خدایا صبح کردم درحالیکه پناه آوردهام به پناهگاه بلند و استوار تو پناهگاهى که در معرض دستبرد و دگرگونى قرار نمی‌گیرد از شر هر بیدادگر و هر شبگرد رهزن از هر که و هرچه آفریدى، از آفریدگان خاموش و گویایت، در حفاظتى مصون از گزند هرچیز هراسناکى، همراه با لباسى ساخته از محبّت خاندان پیامبرت، و در پوششى استوار از هرکه قصد آزار مرا دارد در پس دیوار محکمى فراهم آمده، از اخلاص در اعتراف به حق اهل بیت و تمسک به رشته ولایتشان با یقین به اینکه حق از آن ایشان و با ایشان و در ایشان و پابرجا به وجود آن بزرگواران است. دوست دارم کسانیکه آنها دوست دارند و برکنارم از آنانکه ایشان دورى می‌گزینند، خدایا پس به حقشان مرا از گزند هرچه که از آن پروا دارم پناه ده، اى بزرگ، از خود دور ساختم دشمنان را به یارى پدید آورنده آسمانها و زمین، همانطورکه قرآن می‌فرماید: در برابر و پشت سرشان سدى قرار دادیم پس دیدگان آنها را پوشاندیم، ازاینرو هرگز نمی‌بینند
و این دعایى است که هر صبح و شام خوانده می‌شود. و نیز دعایى است که امیر المؤمنین علیه السّلام شب هجرت پیامبر صلّى الله و علیه و آله وقتی در جاى آن حضرت خوابید خواند. و در کتاب «تهذیب» روایت شده: هرکس بعد از نماز صبح ده مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ اللهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
پاک و منزه است خداى بزرگ و سپاس از آن اوست و هیچ نیرو و توانى نیست جز انکه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است
خداوند او را از کورى و دیوانگى و جذام و فقر و ماندن زیر آوار و تباهى عقل به هنگام پیرى در امان قرار می‌دهد. و شیخ کلینى از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح و نماز مغرب هفت مرتبه بگوید:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است، هیچ نیرو و توانى نیست مگر آنکه به خداى بلندمرتبه و باعظمت وابسته است
خدا (تبارک و تعالى) هفتاد نوع از انواع بلاها را که آسانترین آنها ریح (بیمارى ورم معده) و پیسى (نوعى بیمارى پوستى) و دیوانگى است از او برطرف سازد، و اگر شقى باشد نامش از دفتر اشقیا محو و در دیوان سعادتمندان ثبت شود. و نیز از آن حضرت نقل کرده که براى امور دنیا و آخرت و رفع درد چشم، پس از نماز صبح و مغرب این دعا را بخوانند:
اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ الْبَصِیرَةَ فِی دِینِی وَ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی وَ الْإِخْلاصَ فِی عَمَلِی وَ السَّلامَةَ فِی نَفْسِی وَ السَّعَةَ فِی رِزْقِی وَ الشُّکْرَ لَکَ أَبَدا مَا أَبْقَیْتَنِی
خدایا! به حق محمد و خاندان محمد بر تو، درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و قرار بده در دیدهام نور و در دینم بصیرت و در قلبم یقین و در عملم اخلاص، و در جانم سلامت و در روزیم فراوانى و سپاس جاودان خویش را مادام که زندهام نصیبم ساز
شیخ ابن فهد در کتاب «عدّة الدّاعى» از امام رضا علیه السّلام روایت کرده: هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتى نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود، و خداوند آنچه براى او اهمیت دارد برایش آماده سازد، و آن کلمات این است:
بِسْمِ اللهِ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللهِ إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ مَا شَاءَ اللهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ،
به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، کارهایم را تنها به خدا واگذار می‌کنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است (غافر آیه ۴۵) پس خدا او را از نیرنگ آنها نگاه داشت، معبودى جز تو نیست، پاک و منزهى، همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او (یونس) پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدینسان مؤمنان را رهایى می‌بخشیم [انبیاء: ۸] خدا ما را بس است و نیکو وکیلى است پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالیکه هیچ آسیبى به آنها نرسیده بود بازگشتند: آنچه خدا بخواهد همان می‌شود، هیچ نیرو و توانى نیست جز آنکه به خدا متکى است. آنچه خدا بخواهد آن می‌شود نه آنچه مردمان بخواهند
مَا شَاءَ اللهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللهُ لا إِلَهَ اِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.
آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند، پروردگار از یارى پروردگان، آفریدگار از کمک آفریدهها، روزیدهنده از لطف روزیخواران، خداى- یکتا پروردگار جهانیان کفایتم می‌کند، مرا بس است آنکه به حقیقت مرا بس است، مرا بس است آنکه همواره مرا بس است، مرا بس است آنکه همواره از آنگاهکه بودهام مرا بس بوده است، مرا بس است خدایى که معبودى جز او نیست، بر او توکل نمودم، و اوست پروردگار عرش بزرگ
