چهلم: ابن فهد از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده: هر دعایى که پیش از آن تمجید نباشد اب‌تر [بى‏ثمر] است، او تمجید است‏ سپس ثنا، راوى گفت کمتر چیزى که از تمجید کفایت مى‏کند چیست؟ فرمود:

اَللّهُمَّ اَنْتَ الاَْوَّلُ فَلَیْسَ قَبْلَکَ شَیْئٌ وَ اَنْتَ الاْ خِرُ فَلَیْسَ بَعْدَکَ شَیْئٌ وَ اَنْتَ الظّاهِرُ فَلَیْسَ فَوْقَکَ شَیْئٌ وَ اَنْتَ الْباطِنُ فَلَیْسَ دُونَکَ شَیْئٌ وَ اَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ

خدایا تویى اول، پیش از تو چیزى نیست، و تویى آخر، پس از تو چیزى نیست، و تویى ظاهر بر‌تر از تو چیزى نیست، و تویى باطن و رأى تو چیزى نیست و تویى عزیز و حکیم‏