شیخ فرموده: نسخه نوشتهاى که با میّت نزد جریده گذارده مىشود، پیش از نوشتن بگوید:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ النّارَ حَقُّ وَ اَنَّ السّاعَةِ حَقُّ آتِیَةٌ لارَیْبَ فیها وَ اَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ
غبه نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است، گواهى مىدهم که معبودى جز خدا نیست، یگانه است، براى او شریک نمىباشد، و گواهى مىدهم که محمّد بنده و رسول اوست، (درود خدا بر او و خاندانش)، و اینکه بهشت و آتش و قیامت حق است. قیامت آمدنى است و شکّى در آن نیست، و خدا هرکه در گورهاست برمىانگیزد
آنگاه بنویسد:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ شَهِدَ الشُّهُودُ الْمُسَمَّوْنَ فى هذَا الْکِتابِ اَنَّ اَخاهُمْ فِى اللهِ عَزَّوَجَلَّ (فلان بن فلان)
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است، گواهى دادند، گواهان نامبرده در این نوشته بر اینکه برادرشان در راه خداى عزّ و جلّ فلان بن فلان
بجاى فلان نام شخص ذکر شود
اَشْهَدَهُمْ وَاسْتَوْدَعَهُمْ وَاَقَرَّ عِنْدَهُمْ اَنَّهُ یَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَنَّهُ مُقِرُّ بِجَمیعِ الاَْنْبِیآءِ وَالرُّسُلِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَلِىُّ اللهِ وَ اِمامُهُ وَ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ اَئِمَّتُهُ وَ اَنَّ اَوَّلَهُمُ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ وَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی وَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ وَ عَلِىُّ بْنُ مُوسى وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِی وَ عَلِىُّ بْنُ مَحَمَّدٍ وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِی وَالْقائِمُ الْحُجَّةُ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَالنّارَ حَقُّ وَالسّاعَةَ آتِیَةٌ لارِیْبَ فیها،
آنان را گواه گرفت، و به آنان سپرد، و نزدشان اقرار کرد بر اینکه او گواهى مىدهد: معبودى جز خدا نیست، یگانه و بىشریک است، و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و رسول اوست، و اینکه او به همه انبیا و رسولان (درود بر ایشان) اقرار دارد، و اینکه على ولىّ خدا و امام اوست، و ائمه از اولادش امامان اویند که اول آنان حسن، [است، سپس] حسین، و على بن الحسین، و محمّد بن على، و جعفر بن محمّد، و موسى بن جعفر، و على بن موسى، و محمّد بن على، و على بن محمّد، و حسن بن على، و قائم حجّت (درود بر ایشان)، و اینکه بهشت و دوزخ حق است، و قیامت آمدنى است، شکّى در آن نیست
وَ اَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ [عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ] جآءَ بِالْحَقِّ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَلِىُّ اللهِ وَالْخَلیفَةُ مِنْ بَعْدِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مُسْتَخْلَفُهُ فى اُمَّتِهِ مُؤَدِّیاً لاَِمْرِ رَبِّهِ تَبارَکَ وَ تَعالى وَ اَنَّ فاطِمَةَ بِنْتُ رَسُولِ اللهِ وَ ابْنَیْهَا الْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ اِبْنا رَسُولِاللهِ وَسِبْطاهُ [وَ] اِمامَا الْهُدى وَ قائِداَ الرَّحْمَةِ وَ اَنَّ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسى وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ حَسَناً وَالْحُجَّةَ عَلَیْهُم السَّلامُ اَئِمَّةٌ وَقادَةٌ وَ دُعاةٌ اِلَى اللهِ جَلَّ وَ عَلا وَ حُجَّةٌ عَلى عِبادِهِ
و خدا هرکه را در قبورند برمىانگیزد، و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، بنده و رسول اوست، حق را آورد، و على ولىّ خدا، و خلیفه پس از رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) است که او را در امّتش جانشین خود قرار داد، درحالى که فرمان پروردگارش را مىرساند، و اینکه فاطمه دختر رسول خدا، و دو فرزندش حسن و حسین دو پسر رسول خدا، و دو فرزندزاده او، و دو پیشواى هدایت، و دو رهبران رحمتند. و اینکه على و محمّد و جعفر، و موسى و على، و محمّد و على و حسن، و حجّت (درود بر ایشان) امامان و رهبران و دعوتکنندگان به سوى خدا، و حجّت بر بندگان اویند
سپس بگوید:
یا شُهُودُ
ای گواهان
اى فلان و اى فلان که نام برده شدهاید، براى من در این نوشته، این شهادت را نزد خودتان استوار بدارید، تا مرا به آن کنار حوض کوثر ملاقات کنید سپس گواهان بگویند: اى فلان
نَسْتَوْدِعُکَ اللهَ وَالشَّهادَةُ وَالاِْقْرارُ وَ الاِْخآءُ مَوْدُوعَةٌ عِنْدَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَنَقْرَءُ عَلَیْکَ السَّلامُ وَ رَحْمَةُاللهِ وَ بَرَکاتُهُ
تو را به خدا مىسپاریم، و گواهى و اقرار و برادرى نزد رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) سپرده است و به تو مىفرستیم سلام و رحمت و برکات خدا را
پس آن صحیفه را به هم پیچند، و آن را مهر کنند، و باید به مهر شهود و میّت مهر شود، و با جریده طرف راست میّت گذاشته شود، و این صحیفه با نوک چوبى با کافور نوشته شود، و معطر و خوشبو نباشد