دوّم دعائى است كه حضرت صادق عليه السلام تعليم فرمود آن را به بعضى از اصحاب خود كه براى دفع هول و غمّ بخواند:

اَعْدَدْتُ لِكُلِّ عَظيمَةٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

آماده كرده ام براى هر پيش آمد بزرگى ((لااله الا اللَّه )) را

وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ لا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلاّ بِاللَّهِ مُحَمَّدٌ النُّورُ الاْوَّلُ

و براى هر غم و اندوهى ((لا حول ولاقوة الا باللَّه )) محمّد نور نخستين است

وَ عَلِىُّ النُّورُ الثّانى وَ الاْئِمَّةُ الاْبْرارُ عُدَّةٌ لِلقآءِ اللَّهِ

و على نور دوم و امامان نيكوكار ذخيره اى براى ديدار خدا

وَ حِجابٌ مِنْ اَعْدآءِ اللَّه ذَلَّ كُلُّ شَيْئٍ لِعَظَمَةِ اللَّهِ وَ اَسْئَلُ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ الْكِفايَةَ

و پرده اى از دشمنان خدايند خوار است هر چيز در برابر عظمت خدا و از خداى عزوجل كفايت كارم را خواهانم