المناجات الثانیة مناجاة الشاکین

مناجات دوم: راز ونیاز شاکیان

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است

إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو نَفْسا بِالسُّوءِ أَمَّارَةً وَ إِلَى الْخَطِیئَةِ مُبَادِرَةً وَ بِمَعَاصِیکَ مُولَعَةً وَ لِسَخَطِکَ مُتَعَرِّضَةً تَسْلُکُ بِی مَسَالِکَ الْمَهَالِکِ وَ تَجْعَلُنِی عِنْدَکَ أَهْوَنَ هَالِکٍ کَثِیرَةَ الْعِلَلِ طَوِیلَةَ الْأَمَلِ إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ وَ إِنْ مَسَّهَا الْخَیْرُ تَمْنَعُ مَیَّالَةً إِلَى اللَّعِبِ وَ اللَّهْوِ مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَ السَّهْوِ تُسْرِعُ بِی إِلَى الْحَوْبَةِ وَ تُسَوِّفُنِی بِالتَّوْبَةِ إِلَهِی أَشْکُو إِلَیْکَ عَدُوّا یُضِلُّنِی وَ شَیْطَانا یُغْوِینِی قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِی وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِی یُعَاضِدُ لِیَ الْهَوَى وَ یُزَیِّنُ لِی حُبَّ الدُّنْیَا وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفَى،

خدایا از نفسى که فراوان به بدى فرمان می‌دهد به تو شکایت مى‏کنم،‌‌ همان نفسى که شتابنده به سوى خطا، و آزمند به انجام گناهان، و در معرض خشم توست، نفسى که مرا به راه هلاکت مى‏کشاند، و هستى‏ام را نزد تو از پست‏‌ترین تباه‏شدگان قرار مى‏دهد، بیماریهایش بسیار، آرزویش دراز است، اگر گزندى به او در رسد بى‏تابى مى‏کند، و اگر خیرى به او رسد از انفاقش دریغ مى‏ورزد، به بازى‏ و هوسرانى میل بسیار دارد، از غفلت و اشتباه آکنده است، مرا به تندى به جانب گناه مى‏راند، و با من در توبه و ندامت امروز و فردا مى‏کند، خدایا از دشمنى که گمراهم مى‏کند و از شیطانى که به بى راهه‏ام مى‏برد به تو شکایت مى‏کنم، شیطانى که سینه‏ام را از وسوسه انباشته و زمزمه‏هاى خطرناکش قلبک را فرا گرفته است، شیطانى که با هوا و هوس برایم کمک مى‏کند، و عشق به دنیا را در دیدگانم زیور مى‏بخشد، و بین من و بندگى و مقام قرب پرده مى‏افکند

إِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو قَلْبا قَاسِیا مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّبا وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّسا وَ عَیْنا عَنِ الْبُکَاءِ مِنْ خَوْفِکَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا یَسُرُّهَا طَامِحَةً إِلَهی لا حَوْلَ لِی وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِقُدْرَتِکَ وَ لا نَجَاةَ لِی مِنْ مَکَارِهِ الدُّنْیَا اِلّا بِعِصْمَتِکَ فَأَسْأَلُکَ بِبَلاغَةِ حِکْمَتِکَ وَ نَفَاذِ مَشِیَّتِکَ أَنْ لا تَجْعَلَنِی لِغَیْرِ جُودِکَ مُتَعَرِّضا وَ لا تُصَیِّرَنِی لِلْفِتَنِ غَرَضا وَ کُنْ لِی عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِرا وَ عَلَى الْمَخَازِی وَ الْعُیُوبِ سَاتِرا وَ مِنَ الْبَلاءِ [الْبَلایَا] وَاقِیا وَ عَنِ الْمَعَاصِی عَاصِما بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

خدایا از دل همچون سنگى که با وسوسه زیرورو مى‏شود و به آلودگى گناه و سیاسى نافرمانى آلوده شده به تو شکایت مى‏کنم، خدایا از چشمى که از گریه ناشى از هراس تو خشک شده، و در عوض به‏ مناظرى که خوش‏آیند آن است خیره گشته به تو گلایه مى‏کنم، خدایا توان و نیرویى براى من جز به قدرت تو نیست، راه نجاتى از گرفتاریهاى دنیا جز نگهدارى تو برایم نمى‏باشد، از تو خواستارم به رسایى حکمتت، و نفوذ اراده‏ات که مرا جز جودت در معرض چیزى قرار ندهى، و هدف فتنه‏ها نگردانى، و علیه دشمنانم یاور باشى، و پرده‏پوش رسوائیها و عیوبم گردى، و از بلا نگهدار، و از گناهان بازدارنده‏ام باشى‏ به مهر و رحمتت اى مهربان‏‌ترین مهربانان