بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ( ١ )

وای بر هر عیبجوی هرزه زبان.

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ ( ٢ )

همان کسی که مالی جمع کرده و دایم به حساب و شماره‌اش سر گرم است.

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ( ٣ )

پندارد که مال و دارایی دنیایش عمر ابدش خواهد بخشید.

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ ( ٤ )

چنین نیست، بلکه محققا به آتش در هم شکننده دوزخ در افتد.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ ( ٥ )

آتشی که چگونه تصور سختی آن توانی کرد؟

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ( ٦ )

آن آتش را (خشم) خدا افروخته.

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ ( ٧ )

شراره آن بر دلها (ی نا پاک پر از حرص دنیای کافران) شعله‌ور است.

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ ( ٨ )

آتشی که بر آنها از هر سو سخت احاطه کرده و راه گریزی ندارند.

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ ( ٩ )

و مانند ستونهای بلند زبانه کشیده است.