بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ( ١ )

آیا دیدی آن کس را که روز جزا را انکار می‌کرد؟

فَذَٰلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ( ٢ )

این همان شخص (بی رحم) است که یتیم را (از در خود) به قهر می‌راند.

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ ( ٣ )

و (کسی را) بر اطعام فقیر ترغیب نمی‌کند.

فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ( ٤ )

پس وای بر آن نماز گزاران.

الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ( ٥ )

که دل از یاد خدا غافل دارند.

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ( ٦ )

همانان که (اگر طاعتی کنند به) ریا و خود نمایی کنند.

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ( ٧ )

و زکات و احسان را (از فقیران و هر خیر کوچک را حتی قرض را هم از محتاجان) منع کنند.