بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ( ١ )

ابو لهب (که دایم در پی آزار و دشمنی پیغمبر بود با تمام اقتدار و دارایی) نابود شد و دو دستش (که سنگ به رسول می‌افکند) قطع گردید.

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ ( ٢ )

مال و ثروتی که اندوخت هیچ به کارش نیامد و از هلاکش نرهانید.

سَيَصْلَىٰ نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ( ٣ )

زود باشد که به دوزخ در آتشی شعله‌ور در افتد.

وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ( ٤ )

و نیز همسرش (امّ جمیل خواهر ابو سفیان) که هیزم آتش افروز دوزخ باشد.

فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ( ٥ )

در حالی که (با ذلت و خواری) طنابی از لیف خرما به گردن دارد.