بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ( ١ )

قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.

فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ( ٢ )

قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند.

وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ( ٣ )

قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.

فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ( ٤ )

و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند.

فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ( ٥ )

و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند.

عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ( ٦ )

تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود.

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ( ٧ )

(قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.

فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ( ٨ )

وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند.

وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ( ٩ )

و آن گاه که آسمان شکافته شود.

وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ( ١٠ )

و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند.

وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ( ١١ )

و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند.

لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ( ١٢ )

برای چه روزی وقت (وعده حق) معین شد؟

لِيَوْمِ الْفَصْلِ ( ١٣ )

برای (روز قیامت) همان روزی که (بین حق و باطل و سعید و شقی) جدایی افتد.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ( ١٤ )

و تو چگونه توانی عظمت و سختی آن روز جدایی را تصور کنی؟

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ١٥ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ( ١٦ )

آیا ما پیشینیان را (به کیفر کفر) هلاک نکردیم؟

ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ( ١٧ )

از پی آنان آیندگان را (که منکران قرآن باشند) نیز هلاک می‌کنیم.

كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ( ١٨ )

ما بدکاران عالم را همین گونه هلاک می‌سازیم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ١٩ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ( ٢٠ )

آیا ما شما آدمیان را از آب نطفه بی قدر (بدین زیبایی) نیافریدیم؟

فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ( ٢١ )

و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختیم.

إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ ( ٢٢ )

تا مدتی معین و معلوم (در رحم بماند).

فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ( ٢٣ )

و ما تقدیر (مدت رحم و تعیین سرنوشت او تا ابد) کردیم که نیکو مقدّر (حکیمی) هستیم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٢٤ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ( ٢٥ )

آیا ما زمین را جامع (حوایج و کفایت بر مسکن و هر امر بشر) قرار ندادیم؟

أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ( ٢٦ )

تا زندگان روی زمین تعیّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند.

وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ( ٢٧ )

و در آن کوههای بلند برافراشتیم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانیدیم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٢٨ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ( ٢٩ )

(خطاب رسد: ای منکران) شما امروز به سوی آن دوزخی که تکذیب می‌کردید بروید.

انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ( ٣٠ )

بروید زیر سایه دودهای آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند.

لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ( ٣١ )

نه بر سر شما سایه خواهد افکند و نه از شرار آتش هیچ نجاتتان خواهد داد.

إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ( ٣٢ )

آن آتش هر شراری بیفکند شعله‌اش مانند قصری است.

كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ( ٣٣ )

گویی آن شراره (در بزرگی و رنگ) به شتران زرد موی مانند است.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٣٤ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ( ٣٥ )

این روزی است که (کافران بر نجات خود) سخنی نتوانند گفت.

وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ( ٣٦ )

و به آنها رخصت عذر خواهی نخواهند داد.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٣٧ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ( ٣٨ )

این روز فصل (حکم و جدایی نیک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پیشین (به عرصه محشر) جمع گردانیده‌ایم.

فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ( ٣٩ )

پس اگر فکر و حیلتی (بر نجات خود) توانید بر من حیلت کنید.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٤٠ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ( ٤١ )

(آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهیزگار در سایه درختان بهشت و طرف نهرهای جاری متنعّمند.

وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ( ٤٢ )

و از هر نوع میوه مایل باشند فراوان فراهم است.

كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ( ٤٣ )

بخورید و بیاشامید که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که در دنیا به جای می‌آوردید.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ( ٤٤ )

ما البته نیکوکاران عالم را چنین پاداش می‌دهیم.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٤٥ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ( ٤٦ )

(ای کافران شما هم که ایمان به لذّات روحانی و تنعّم و نشاط ابدی آخرت ندارید پس به خوی حیوانیت) بخورید و تمتّع برید به عمر کوتاه دنیا که شما بسیار مردم بزهکاری هستید.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٤٧ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ( ٤٨ )

و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جای آرید اطاعت نکنند.

وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ( ٤٩ )

وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.

فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ( ٥٠ )

(این کافران) پس از آیات خدا (که آن را تکذیب کردند) باز به کدامین حدیث ایمان می‌آورند؟