بدانکه آنچه از اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام در مورد زیارت عرفه رسیده، از زیادتى روایات، و بسیارى فضیلت و ثواب، بیشتر از آن است که شمرده شود، و ما به خاطر تشویق زائران، به ذکر چند حدیث اکتفا مىکنیم. از بشیر دّهان به سند معتبر روایت شده: خدمت امام صادق علیه السّلام عرض کردم:گاه هست که حجّ از من فوت مىشود، و روز عرفه را نزد قبر امام علیه السّلام مىگذارانم، فرمود: اى بشیر کار خوبى انجام مىدهى، هر مؤمنى که در روز غیر عید با معرفت به حق آن حضرت به زیارت قبر حضرتش برود، ثواب بیست حجّ و بیست عمره پسندیده پذیرفته، و بیست جهاد همراه پیامبر مرسل یا امام عادل براى او نوشته مىشود و هرکه آن حضرت را در روز عید زیارت کند، حق تعالى براى او ثواب صد حجّ و صد عمره و صد جهاد همراه با پیامبر مرسل یا امام عادل را مىنویسد و هر که آن حضرت را در روز عرفه با معرفت به حق حضرتش زیارت کند، براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره پسندیده پذیرفته، و هزار جهاد با پیامبر مرسل یا امام عادل بنویسد. به حضرت گفتم: ثواب موقف عرفات براى من کجا حاصل مىشود؟ آن حضرت به جانب من نظر کرد، مانند کسىکه خشمناک باشد و فرمود: اى بشیر، هرگاه مؤمنى در روز عرفه، به زیارت قبر امام حسین علیه السّلام برود، و در رود فرات غسل کند، سپس به سوى قبر آن حضرت متوجّه شود، حق تعالى به هر گامى که بر مىدارد، براى او ثواب حجّى که با همه مناسک به طور کامل انجام داده باشد مىنویسد، و چنین گمان دارم که فرمود «و عمره». و در احادیث بسیار به نهایت معتبر وارد شده: حق تعالى در روز عرفه، پیش از آنکه نظر به اهل موقف عرفات کند، ابتدا نظر رحمت به سوى زائران قبر حسین علیه السّلام مىافکند. در حدیث معتبر از رفاعه روایت شده است که حضرت امام صادق علیه السّلام به من فرمود: امسال حجّ کردى؟ گفتم: فدایت شوم، مالى نداشتم که به حج روم، ولى عرفه را نزد قبر امام حسین علیه السّلام گذراندم، فرمود: اى رفاعه از آنچه اهل منى در آن بودند، هیچ کوتاهى نکردى، اگر نه این بود، که کراهت دارم مردم ترک حج کنند، هر آینه براى تو حدیثى مىگفتم، که هرگز زیارت قبر آن حضرت را ترک نکنى، پس ساعتى ساکت شد، بعد از آن فرمود: پدرم به من خبر داد، هر که به سوى قبر امام حسین علیه السّلام بیرون رود، و با تکبّر حرکت نکند، عارف به حق آن حضرت باشد، هزار فرشته از طرف راست و هزار فرشته از طرف چپ همراه او مىشوند و براى او ثواب هزار حجّ و هزار عمره که با پیغمبر یا وصىّ پیغمبر بجا آورده باشد نوشته مىشود. امّا کیفیّت زیارت آن حضرت، چنان است که علماى بزرگوار، و رؤساى مذهب و ملّت فرمودهاند: چون خواستى حضرت را در این روز زیارت کنى، اگر توانستى از فرات غسل کن وگرنه از هر آبى که برایت می‌سّر شد، و پاکیزهترین جامههاى خود را بپوش و زیارت آن حضرت را قصد کن، درحالىکه به آرامى و وقار و دقّت باشى، چون به در حائر رسیدى بگو: الله اکبر و بخوان:
اللهُ أَکْبَرُ کَبِیرا وَ الْحَمْدُ للهِ کَثِیرا وَ سُبْحَانَ اللهِ بُکْرَةً وَ أَصِیلا وَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْ لا أَنْ هَدَانَا اللهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ السَّلامُ عَلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ عَلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَى فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ السَّلامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ السَّلامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ السَّلامُ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ السَّلامُ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى السَّلامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ السَّلامُ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ السَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ السَّلامُ عَلَى الْخَلَفِ الصَّالِحِ الْمُنْتَظَرِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ الْمُوَالِی لِوَلِیِّکَ الْمُعَادِی لِعَدُوِّکَ اسْتَجَارَ بِمَشْهَدِکَ و اتَقَرَّبَ إِلَى اللهِ بِقَصْدِکَ الْحَمْدُ للهِ الَّذِی هَدَانِی لِوَلایَتِکَ وَ خَصَّنِی بِزِیَارَتِکَ وَ سَهَّلَ لِی قَصْدَکَ
خدا برزگ‌تر است بزرگ‌تر، خدا را سپاس بسیار، منزّه است خداى صبح و شام، سپاس خداى را که ما را به این راه هدایت نمود، و ما آنگونه نبودیم که هدایت شویم، اگر خدا ما را راهنمایى نمىکرد، همانا رسولان پروردگار ما به حق آمدند. سلام بر رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش). سلام بر امیر مؤمنان، سلام بر فاطمه زهرا سرور بانوان جهانیان، سلام بر حسن و حسین، سلام بر على بن الحسین، سلام بر محمّد بن على، سلام بر جعفر بن محمّد، سلام بر موسى بن جعفر، سلام بر على بن موسى، سلام بر محمّد بن على، سلام بر على بن محمّد، سلام بر حسن بن على، سلام بر یادگار شایسته، آن امام مورد انتظار، سلام بر تو اى ابا عبد الله، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، بنده و فرزند بندهات و فرزند کنیزت هستم، دوستدار دوستت، و دشمن دشمنت مىباشم، به زیارتگاهت پناه آورده، و با آهنگ به سویت تقرّب جسته به خدا، سپاس خداى را که مرا به ولایتت هدایت کرد و به زیارتت اختصاص داد، و برایم هموار ساخت آهنگ کردنت را
پس داخل روضه شو، و برابر بایست و بگو
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَدِیجَةَ الْکُبْرَى السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ
سلام بر تو اى وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو اى وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو اى وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو اى وارث موسى همسخن خدا، سلام بر تو اى وارث عیسى روح خدا، سلام بر تو اى وارث محمّد حبیب خدا، سلام بر او اى وارث امیر مؤمنان، سلام بر تو اى وارث فاطمه زهرا، سلام تو اى فرزند محمّد مصطفى، سلام بر تو اى فرزند على مرتضى، سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا، سلام بر تو اى فرزند خدیجه کبرى، سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا، و اى تنهاى ستمدیده، گواهى مىدهم که تو بپا داشتى نماز را، و زکات دادى، و امر به معروف کردى
وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أَطَعْتَ اللهَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أُشْهِدُ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ رُسُلَهُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی [وَ مُنْقَلَبِی إِلَى رَبِّی] فَصَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِکُمْ وَ عَلَى أَجْسَادِکُمْ وَ عَلَى شَاهِدِکُمْ وَ عَلَى غَائِبِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ وَ ابْنَ إِمَامِ الْمُتَّقِینَ وَ ابْنَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ إِلَى جَنَّاتِ النَّعِیمِ وَ کَیْفَ لا تَکُونُ کَذَلِکَ وَ أَنْتَ بَابُ الْهُدَى وَ إِمَامُ الْتُّقَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا وَ خَامِسُ أَصْحَابِ [أَهْلِ] الْکِسَاءِ غَذَتْکَ یَدُ الرَّحْمَةِ وَ رُضِعْتَ [رَضَعْتَ] مِنْ ثَدْیِ الْإِیمَانِ وَ رُبِّیتَ فِی حِجْرِ الْإِسْلامِ فَالنَّفْسُ غَیْرُ رَاضِیَةٍ بِفِرَاقِکَ
و نهى از منکر نمودى، و خدا را اطاعت کردى تا مرگ تو را دررسید، خدا لعنت کند امّتى که تو را کشتند، و لعنت، لعنت کند امّتى را که به تو ستم کردند، و لعنت کند امّتى را که این واقعه را شیدند، و به آن خشنود شدند، اى مولاى من اى ابا عبد الله، گواه مىگیرم خدا و فرشتگان و پیامبران و رسولانش را که مؤمن به شمایم، و به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دینم، و عواقب عملم، و بازگشتگاهم به جانب پروردگارم، پس درود خدا بر جا‌‌نهایتان، و تنهایتان و حاضران، وغایبتان، و ظاهرتان، و باطنتان، سلام بر تو اى فرزند خاتم پیامبران، و فرزند آقاى پیشوایان، و فرزند پیشواى پرهیزکاران و فرزند پیشواى سپیدرویان به جانب بهشتهاى پر نعمت، و چگونه این چنین نباشى؟، در صورتى که تو درگاه هدایت و پیشواى تقوا، و دستاویز محکم خدا، و حجّت بر اهل دنیا، و پنجم اصحاب کسایى دست رحمت غذایت داد، و از سینه ایمان شیر داده شدى، و در دامن اسلام پرورش یافتى، دل به فراقت راضى نیست
وَ لا شَاکَّةٍ فِی حَیَاتِکَ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْکَ وَ عَلَى آبَائِکَ وَ أَبْنَائِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صَرِیعَ الْعَبْرَةِ السَّاکِبَةِ وَ قَرِینَ الْمُصِیبَةِ الرَّاتِبَةِ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْکَ الْمَحَارِمَ [وَ انْتَهَکَتْ فِیکَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ] فَقُتِلْتَ صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ مَقْهُورا وَ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِکَ مَوْتُورا وَ أَصْبَحَ کِتَابُ اللهِ بِفَقْدِکَ مَهْجُورا السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى جَدِّکَ وَ أَبِیکَ وَ أُمِّکَ وَ أَخِیکَ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ بَنِیکَ وَ عَلَى الْمُسْتَشْهَدِینَ مَعَکَ وَ عَلَى الْمَلائِکَةِ الْحَافِّینَ بِقَبْرِکَ وَ الشَّاهِدِینَ لِزُوَّارِکَ الْمُؤَمِّنِینَ بِالْقَبُولِ عَلَى دُعَاءِ شِیعَتِکَ
و تردیدى در زنده بودنت نمىباشد، درود خدا بر تو و بر پدران و فرزندانت سلام بر تو اى به خاک افتاده اشک روان، و همدم مصیبت پىدرپى، خدا لعنت کند امّتى را که حلال شمردند حرمتهاى تو را «و درباره تو پرده حرمت اسلام را دریدند» کشته شدى (درود خدا بر تو) به قهر، رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) به تو مظلوم گشت، و کتاب خدا به فقدانت مهجور شد سلام بر تو و جد و پدر و مادر و برادر و امامان از فرزندانت، و شهید شدگان به همراهت، و بر فرشتگان دربرگیرنده قبرت، و حاضران از زائران، آمینگوى براى قبولى دعاى شیعیانت
وَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَهَیَّأَتْ لِقِتَالِکَ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ قَصَدْتُ حَرَمَکَ وَ أَتَیْتُ مَشْهَدَکَ أَسْأَلُ اللهَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَکَ عِنْدَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الَّذِی لَکَ لَدَیْهِ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ بِمَنِّهِ وَ جُودِهِ وَ کَرَمِهِ
و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد، پدر و مادرم به فدایت اى فرزند رسول خدا، پدر و مادرم فدایت اى ابا عبد الله، عزایت بزرگ شد، و عظیم گشت مصیبتت، بر ما و همه اهل آسمانها و زمین، خدا لعنت کند امّتى را که براى کشتنت اسبها را زین کرده، و درنه زدند و آماده شدند. اى مولایم اى ابا عبد الله، قصد حرمت کردم، و به زیارتگاهت آمدم، از خدا مىخواهم به مقامى که براى تو نزد اوست، و جایگاهى که پیش او دارى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستد و مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهى، به منّت و جود و کرمش
آنگاه ضریح را ببوس، و بالاى سر دو رکعت نماز، به هر سوره که بعد از سوره «حمد» خواستى بجا آور، و چون فارغ شدى بگو:
اللهُمَّ إِنِّی صَلَّیْتُ وَ رَکَعْتُ وَ سَجَدْتُ لَکَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ لِأَنَّ الصَّلاةَ وَ الرُّکُوعَ وَ السُّجُودَ لا تَکُونُ اِلّا لَکَ لِأَنَّکَ أَنْتَ اللهُ لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّی أَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ وَ ارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمْ التَّحِیَّةَ وَ السَّلامَ اللهُمَّ وَ هَاتَانِ الرَّکْعَتَانِ هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلَى مَوْلایَ وَ سَیِّدِی وَ إِمَامِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِمَا السَّلامُ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ ذَلِکَ مِنِّی وَ اجْزِنِی عَلَى ذَلِکَ أَفْضَلَ أَمَلِی وَ رَجَائِی فِیکَ وَ فِی وَلِیِّکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا براى تو نماز خواندم و رکوع و سجود بجا آوردم یگانهاى و شریکى برایت نیست، به درستى که نماز و رکوع و سجود جز براى تو نیست، زیرا تویى خدا معبودى جز تو نیست. خدایا درود فرست بر محمّد و خندان محمّد، بر‌ترین تحیّت و سلام را از جانب من به ایشان برسان و به سوى من برگردان از جانب آنان تحیّت و سلام، خدایا این دو رکعت، هدیهاى است از سوى من به مولایم و آقا و امامم حسین بن على (درود بر ایشان)، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و آن را از من بپذیر، و بر آن نماز به من پاداش ده، به بر‌ترین آرزو و امیدم درباره تو و ولىات، اى مهربان‌ترین مهربانان
سپس به جانب پاى مبارک حضرت امام حسین علیه السّلام رفته و على بن الحسین علیهما السّلام را که قبرشان پایین پاى ابى عبد الله است زیارت کن و در زیارت حضرتش بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ نَبِیِّ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ ابْنَ الشَّهِیدِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَظْلُومُ ابْنَ الْمَظْلُومِ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ [السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ] السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللهِ وَ ابْنَ وَلِیِّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ وَ جَلَّتِ الرَّزِیَّةُ بِکَ عَلَیْنَا وَ عَلَى جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللهِ وَ إِلَیْکَ مِنْهُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ
سلام بر تو اى فرزند فرستاده خدا، سلام بر تو اى فرزند پیامبر خدا، سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان، سلام بر تو اى فرزند حسین شهید، سلام بر تو اى شهید فرزند شهید، سلام بر تو اى ستمدیده، فرزند ستمدیده، خدا لعنت کند امّتى را که تو را کشتند، و بر تو ستم ورزیدند، و این واقعه را شنیدند و به آن خشنود شدند، سلام بر تو اى مولایم، سلام بر تو اى ولىّ خدا و فرزند ولىّ خدا، این مصیبت بزرگ شد بر ما و همه مؤمنان، و این عزا عظیم گشت، خدا لعنت کند امّتى را که تو را کشتند، به سوى خدا به جانب تو، از ایشان در دنیا و آخرت بیزارى مىجویم
بعد به جانب سایر شهدا رو کن و ایشان را به این صورت زیارت کن
السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ أَحِبَّاءَهُ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَصْفِیَاءَ اللهِ وَ أَوِدَّاءَهُ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَنْصَارَ دِینِ اللهِ وَ أَنْصَارَ نَبِیِّهِ وَ أَنْصَارَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَنْصَارَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَنْصَارَ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ الْوَلِیِّ النَّاصِحِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا أَنْصَارَ أَبِی عَبْدِ اللهِ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ الْمَظْلُومِ صَلَوَاتُ اللهِ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی طِبْتُمْ وَ طَابَتِ الْأَرْضُ الَّتِی فِیهَا دُفِنْتُمْ وَ فُزْتُمْ وَ اللهِ فَوْزا عَظِیما یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ مَعَکُمْ فِی الْجِنَانِ مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقا وَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ
سلام بر شما اى اولیاى خدا و عاشقانش، سلام بر شما اى برگزیدگان خدا و دوستانش، سلام بر شما اى یاران دین خدا، و یاران پیامبر خدا، و یاران امیر مؤمنان، و یاران فاطمه سرور بانوان جهانیان، سلام بر شما اى یاران ابى محمّد حسن ولّى خیرخواه، سلام بر شما اى یاران ابى عبد الله حسین شهید مظلوم درود خدا بر همه آنان باد، پدر و مادرم فدایتان، پاک گشتید، و همچنین زمینى که در آن دفن هستید سوگند به خدا که به رستگارى رسیدید، رستگارى بزرگ، اى کاش من هم با شما بودم، و با شما در بهشت رستگار مىشدم با شهیدان و شایستگان و چه خوب رفقایى هستید، و سلام و برکات خدا بر شما باد
آنگاه به جانب سر امام حسین علیه السّلام برگرد، و براى خود و اهل و عیال و برادران با ایمانت بسیار دعا کن. سیّد ابن طاووس و شهید فرمودهاند، سپس به مشهد جناب عباس رضى الله عنه برو، همینکه به آنجا رسیدى، نزد قبر آن حضرت بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَوَّلِ الْقَوْمِ إِسْلاما وَ أَقْدَمِهِمْ إِیمَانا وَ أَقْوَمِهِمْ بِدِینِ اللهِ وَ أَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلامِ أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ للهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَخِیکَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُوَاسِی فَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً قَتَلَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْکَ وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْکَ الْمَحَارِمَ وَ انْتَهَکَتْ فِی قَتْلِکَ حُرْمَةَ الْإِسْلامِ فَنِعْمَ الْأَخُ الصَّابِرُ الْمُجَاهِدُ الْمُحَامِی النَّاصِرُ وَ الْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِیهِ الْمُجِیبُ إِلَى طَاعَةِ رَبِّهِ الرَّاغِبُ فِیمَا زَهِدَ فِیهِ غَیْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِیلِ وَ الثَّنَاءِ الْجَمِیلِ وَ أَلْحَقَکَ اللهُ بِدَرَجَةِ آبَائِکَ فِی دَارِ النَّعِیمِ إِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ
سلام بر تو اى ابا الفضل عباس فرزند امیر مؤمنان، سلام بر تو اى فرزند سرور جانشینان، سلام بر تو اى فرزند نخستین مؤمن این امّت، در قبول اسلام، و پیشترین آنان در ایمان، و پابرجاترینشان در دین خدا، و مراقبترینشان بر اسلام، گواهى مىدهم که تو براى خدا و رسول خدا و برادرت خیرخواهى کردى، پس چه نیکو برادر همدردى بودى، خدا لعنت کند امّتى را که تو را کشت و به تو ستم روا داشت، و حلال شمرد از تو حرمتها را، و در کشتنت پرده حرمت اسلام را درید، پس چه نیکو برادر شکیبا، مجاهد، پشتیبان، یاور، مدافع از برادرش بود، پاسخدهنده به طاعت پروردگارش، مشتاق به آنچه دیگران بىرغبت به آن بودند، از پاداش برجسته، و ستایش زیبا، و خدا تو را در خانه نعمت جاودان به مقام پدرانت برساند، که خدا ستوده و بزرگوار است
پس خود را به قبر بیفکن، و بگو:
اللهُمَّ لَکَ تَعَرَّضْتُ وَ لِزِیَارَةِ أَوْلِیَائِکَ قَصَدْتُ رَغْبَةً فِی ثَوَابِکَ وَ رَجَاءً لِمَغْفِرَتِکَ وَ جَزِیلِ إِحْسَانِکَ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ رِزْقِی بِهِمْ دَارّا وَ عَیْشِی بِهِمْ قَارّا وَ زِیَارَتِی بِهِمْ مَقْبُولَةً وَ ذَنْبِی بِهِمْ مَغْفُورا وَ اقْلِبْنِی بِهِمْ مُفْلِحا مُنْجِحا مُسْتَجَابا دُعَائِی بِأَفْضَلِ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِهِ وَ الْقَاصِدِینَ إِلَیْهِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
خدایا من متعرّض تو و زیارت اولیایت شدم، قصد کردم آن را از روى اشتیاق به ثوابت و امید به آمرزشت، و بسیارى احسانت از تو درخواست مىکنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و قرار د هى روزىام را به حق ایشان سرشار، و خوشىام را پابرجا و زیارتم را پذیرفته، و گناهم را آمرزیده، و به حق ایشان بازگردان مرا رستگار و موفق، در حال اجابت دعایم، به بر‌ترین صورتى که یکى از زائران حضرتش، و آهنگکنندگان به سویش، بازمىگردد، به مهربانىات، اى مهربان‌ترین مهربانان
پس ضریح را ببوس و نزد آن حضرت نماز زیارت بخوان و نیز آنچه خواسته باشى از دعا و قرآن و ذکر بجاى آر و چون خواستى آن حضرت را وداع کنى، آنچه را که پیش از این ذکر کردیم، در وداع آن حضرت بگو
