به سند معتبر از امام صادق علیه السّلام روایت شده: هرکه در یک شب از سه شب ذیل قبر امام حسین علیه السّلام را زیارت کند، گناهان گذشته و آیندهاش آمرزیده شود: شب عید فطر یا قربان یا نیمه شعبان. و به روایت معتبر از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام روایت شده: سه شب است که هر که در آنها حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت کند، گناهان گذشته و آیندهاش آمرزیده مىشود: شب نیمه شعبان و شب بیستوسوم ماه رمضان و شب عید فطر، از امام صادق علیه السّلام روایت شده: کسىکه امام حسین علیه السّلام را در شب نیمه شعبان و شب عید فطر و شب عرفه زیارت کند، حق تعالى براى او در یکسال: هزار حجّ پذیرفته و هزار عمره پذیرفته بنویسد و براى او هزار حاجت دنیا و آخرت را برآورده کند. و از امام باقر علیه السّلام روایت شده: هرکه شب عرفه در زمین کربلا باشد و آنجا بماند تا زیارت روز عید قربان کند و برگردد حقتعالى او را از شرّ آن سال نگاه دارد. بدانکه علما براى این دو عید شریف دو زیارت نقل کردهاند: یکى زیارتى که براى شبهاى قدر ذکر شده و دیگر این زیارت است که ذکر می‌شود و از کلمات ایشان ظاهر می‌گردد که زیارتى که گذشت براى روزهاى عید فطر و عید قربان است و زیارتى که ذکر مىشود براى شبهاى عید فطر و قربان در هر صورت فرمودهاند: چون در این دو شب زیارت آنحضرت را اراده کنى بر در بارگاه بایست و به جانب قبر نظر کن و براى اذن دخول بگو:
یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ عَبْدُکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ الذَّلِیلُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ الْمُصَغَّرُ فِی عُلُوِّ قَدْرِکَ وَ الْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکَ جَاءَکَ مُسْتَجِیرا بِکَ قَاصِدا إِلَى حَرَمِکَ مُتَوَجِّها إِلَى مَقَامِکَ مُتَوَسِّلا إِلَى اللهِ تَعَالَى بِکَ أَ أَدْخُلُ یَا مَوْلایَ أَ أَدْخُلُ یَا وَلِیَّ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُحْدِقِینَ بِهَذَا الْحَرَمِ الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْمَشْهَدِ
اى مولاى من اى ابا عبد الله، اى فرزند رسول خدا، بندهات و فرزند کنیزت، خوار در برابرت، و کوچکشده در برابر بلندى مقامت، و اعترافکننده به حقّت، پناهخواه به سویت آمد، آهنگ حرمت نموده رو به سوى مقامت کرده، به وسیله تو متوسّل به خداى تعالى است، آیا وارد شوم اى مولاى من، آیا وارد شوم اى ولى خدا، آیا وارد شوم اى فرشتگان خدا، اى در بر گیرندگان این حرم، اى مأوى گزیدگان در این زیارتگاه
پس اگر دلت خاشع شد، و دیدهات گریان گشت، وارد شو، و پاى راست را بر پاى چپ مقدّم بدار و بگو:
بِسْمِ اللهِ وَ بِاللهِ وَ فِی سَبِیلِ اللهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ اللهُمَّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبَارَکا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ
به نام خدا و در راه خدا، و بر آیین رسول خدا. خدایا مرا در منزلى با برکت فرود آر، که تو بهترین فرود آورندگانى
سپس بگو:
اللهُ أَکْبَرُ کَبِیرا وَ الْحَمْدُ للهِ کَثِیرا وَ سُبْحَانَ اللهِ بُکْرَةً وَ أَصِیلا وَ الْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْمَاجِدِ الْأَحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ الَّذِی مِنْ تَطَوُّلِهِ سَهَّلَ لِی زِیَارَةَ مَوْلایَ بِإِحْسَانِهِ وَ لَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیَارَتِهِ مَمْنُوعا وَ لا عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعا بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ
خدا بزرگ‌تر است بزرگ‌تر، و سپاس بسیار خداى را، و منزّه است در هر بامداد شامگاه، سپاس خداى را، خداى فرد، بىنیاز، بزرگوار، تفضّلکننده، نعمتبخش، بزرگوار به بخشش به بخشش، بسیار مهربان، آنکه از بزرگوارى در بخشش، زیارت مولایم را به احسانش بر من آسان نمود، و از زیارتش مرا باز نداشت و از پناهش دورم ننمود، بلکه بر من لطف و احسان فرمود
پس وارد شو، چون به میان روضه رسیدى با حال خضوع و گریه و تضرّع، برابر قبر مطهّر بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ أَمِینِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَبِیبِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عَلِیٍّ حُجَّةِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ الْبَرُّ التَّقِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى اسْتُبِیحَ حَرَمُکَ وَ قُتِلْتَ مَظْلُوما
سلام بر تو اى وارث آدم برگزیده خدا، سلام بر تو اى وارث نوح پیامبر خدا، سلام بر تو اى وارث ابراهیم دوست خدا، سلام بر تو اى وارث موسى همنشین خدا، سلام بر تو اى وارث عیسى روح خدا، سلام بر تو اى وارث محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) حبیب خدا، سلام بر تو اى وارث على حجّت خدا، سلام بر تو اى جانشین نیکوکار باتقوا، سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون خدا، و اى تنهایى ستمدیده، گواهىمىدهم که تو نماز بپا داشتى، و زکات پرداختى، و امر به معروف نمودى و نهى از منکر کردى، و در راه خدا به جهاد برخواستى، جادى شایسته، تا حرم تو مباح شمرده شد، و مظلومانه کشته شدى
پس با دلى خاشع و چشمى گریان نزد سر مقدس بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ [الزَّهْرَاءِ] سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَطَلَ الْمُسْلِمِینَ یَا مَوْلایَ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ نُورا فِی الْأَصْلابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجَاهِلِیَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْکَ [مِنْ] مُدْلَهِمَّاتِ ثِیَابِهَا وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّینِ وَ أَرْکَانِ الْمُسْلِمِینَ وَ مَعْقِلِ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوَى وَ أَعْلامُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا
سلام بر تو اى ابا عبد الله، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند آقاى جانشینان، سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو اى قهرمان مسلمانان، اى مولاى من، گواهى مىدهم که تو نورى بودى در صلبهاى بلندمرتبه، و رحمهاى پاکیزه، جاهلیت تو را نیالود به ناپاکیهایش، و از جامههاى تیره و تارش به تو نپوشانید و گواهى مىدهم، که تو از استوانههاى دین و پایههاى مسلمانان، و پناهگاه مردم مؤمنى، و گواهى مىدهم که تویى پیشواى نیکوکار، باتقوا، خشنودکننده حق، پاک، هدایتگر، هدایتشده، و گواهى مىدهم که امامان از فرزندانت پایههاى تقوا، و نشانههاى هدایت، و دستاویز محکم، و حجّت بر اهل دنیا هستند
پس خود را به قبر بچسبان و بگو:
إِنَّا للهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ یَا مَوْلایَ أَنَا مُوَالٍ لِوَلِیِّکُمْ وَ مُعَادٍ لِعَدُوِّکُمْ وَ أَنَا بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی وَ قَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ یَا مَوْلایَ أَتَیْتُکَ خَائِفا فَآمِنِّی وَ أَتَیْتُکَ مُسْتَجِیرا فَأَجِرْنِی وَ أَتَیْتُکَ فَقِیرا فَأَغْنِنِی سَیِّدِی وَ مَوْلایَ أَنْتَ مَوْلایَ حُجَّةُ اللهِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ آمَنْتُ بِسِرِّکُمْ وَ عَلانِیَتِکُمْ وَ بِظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ وَ أَوَّلِکُمْ وَ آخِرِکُمْ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ التَّالِی لِکِتَابِ اللهِ وَ أَمِینُ اللهِ الدَّاعِی إِلَى اللهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْکَ [وَ أُمَّةً قَتَلَتْکَ] وَ لَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِکَ فَرَضِیَتْ بِهِ
ما از خداییم و به سوى او باز مىگردیم، اى مولاى من، من دوستدار دوست شما، و دشمن دشمن شماییم، به شما مؤمنم، به بازگشتتان یقین دارم، بر پایه قوانین دین و عواقب عملم، لدم نسبت به دل شما تسلیم و کارم پیرو کار شماست، اى مولاى من ترسان به نزدت آمدم، پس مرا ایمین ده، و آمدم پناهنده، پس پناهم ده و تهیدست آمدم، پس بىنیازم گردان، آقا و مولاى من، تو مولاى منى، حجّت خدا بر همه خلقى، ایمان آوردم به نها و آشکارتان، به ظاهر و باطتنتان، و اوّل و آخرتان، و گواهى مىدهم که تو البته تلاوتکننده کتاب خدایى و امین خدا، و دعوتکننده به سوى خدا با حکمت و موظعه حسنهاى، خدا لعنت کند امّتى را که به تو ستم کردند، و تو را کشتند، و خدا لعنت کند امّتى را که این حادثه را شنیدند و به آن خشنود شدند
سپس دو رکعت نماز، نزد سر آن حضرت بخوان و چون سلام دادى بگو:
اللهُمَّ إِنِّی لَکَ صَلَّیْتُ وَ لَکَ رَکَعْتُ وَ لَکَ سَجَدْتُ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ فَإِنَّهُ لا تَجُوزُ الصَّلاةُ وَ الرُّکُوعُ وَ السُّجُودُ اِلّا لَکَ لِأَنَّکَ أَنْتَ اللهُ الَّذِی لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ [اللهُمَ] صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّی [أَفْضَلَ] السَّلامِ وَ التَّحِیَّةِ وَ ارْدُدْ عَلَیَّ مِنْهُمُ السَّلامَ اللهُمَّ وَ هَاتَانِ الرَّکْعَتَانِ هَدِیَّةٌ مِنِّی إِلَى سَیِّدِی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِمَا السَّلامُ اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَیْهِ وَ تَقَبَّلْهُمَا مِنِّی وَ اجْزِنِی عَلَیْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلِی وَ رَجَائِی فِیکَ وَ فِی وَلِیِّکَ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ
خدایا براى تو نماز خواندم، و براى تو رکوع کردم، و براى تو سجده نمودم، یکتایى و شریکى ندارى، همانا نماز و رکوع و سجود، جز براى تو جایز نمىباشد، زیرا تو خدایى که معبودى جز تو نیست. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و برترین سلام و تحیّت را از سوى من به ایشان برسان، و سلام ایشان را به من بازگردان. خدایا و این دو رکعت هدیهاى است از جانب من به آقایم حسین بن على (درود بر ایشان). خدایا بر محمّد و بر او درود فرست این دو رکعت نماز را از من بپذیر، و بر آن دو رکعت پاداشم ده به برترین امید و آرزویم نسبت به تو و ولىّات اى ولىّ مردم مومن
پس خود را به قبر بچسبان و آن را ببوس و بگو:
السَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ الْمَظْلُومِ الشَّهِیدِ قَتِیلِ الْعَبَرَاتِ وَ أَسِیرِ الْکُرُبَاتِ اللهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّهُ وَلِیُّکَ وَ ابْنُ وَلِیِّکَ وَ صَفِیُّکَ الثَّائِرُ بِحَقِّکَ أَکْرَمْتَهُ بِکَرَامَتِکَ وَ خَتَمْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ وَ جَعَلْتَهُ سَیِّدا مِنَ السَّادَةِ وَ قَائِدا مِنَ الْقَادَةِ وَ أَکْرَمْتَهُ بِطِیبِ الْوِلادَةِ وَ أَعْطَیْتَهُ مَوَارِیثَ الْأَنْبِیَاءِ وَ جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلَى خَلْقِکَ مِنَ الْأَوْصِیَاءِ فَأَعْذَرَ فِی الدُّعَاءِ وَ مَنَحَ النَّصِیحَةَ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَیْرَةِ [وَ خَیْبَةِ] الضَّلالَةِ وَ قَدْ تَوَازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیَا وَ بَاعَ حَظَّهُ مِنَ الْآخِرَةِ بِالْأَدْنَى وَ تَرَدَّى فِی هَوَاهُ وَ أَسْخَطَکَ وَ أَسْخَطَ نَبِیَّکَ وَ أَطَاعَ مِنْ عِبَادِکَ أُولِی الشِّقَاقِ وَ النِّفَاقِ وَ حَمَلَةَ الْأَوْزَارِ الْمُسْتَوْجِبِینَ النَّارَ فَجَاهَدَهُمْ فِیکَ صَابِرا مُحْتَسِبا مُقْبِلا غَیْرَ مُدْبِرٍ لا تَأْخُذُهُ فِی اللهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتَّى سُفِکَ فِی طَاعَتِکَ دَمُهُ وَ اسْتُبِیحَ حَرِیمُهُ اللهُمَّ الْعَنْهُمْ لَعْنا وَبِیلا وَ عَذِّبْهُمْ عَذَابا أَلِیما
سلام بر حسین بن على مظلوم شهید کشته اشکها، گرفتار غمها و غصهها. خدایا شهادت مىدهم او ولىّ تو و فرزند ولىّ تو، و برگزیدی تو و قیامکننده به حق تو است، او را گرامى داشتى به کرامتت، و براى او به شهادت ختم کردى، و او را آقایى از آقایان و پیشوایى از پیشوایان قرار دادى، و به پاکى ولادت گرامىاش داشتى، و میراثهاى پیامبران را به او اعطا نمودى، و قرار دادى او را حجّت بر خلق از میان پیشوایان، پس در دعوت به خدا، برهان وحّت را القاء کرد، و در خیرخواهى کوتاهى ننمود، و نثار کرد جانش را در راه تو، تا بنگانت را از نادانى و سرگردانى و گمراهى نجات داد، در صورتى که بر ضدّش همدست شدند، کسانىکه دنیا فریبشان داد و بهره خود را از آخرت به پایینترین چیزى فروختند، و خود را در هواى نفس خویش سرنگون کردند، و تو را و پیامبرت را به خشم آوردند، و از میان بندگانت از شکافاندازان دورو و آنانکه بارکشان گناه، و سزاوار آتش دوزخ بودند اطاعت کردند، پس با آنها براى تو شکیبایى و به حساب تو جهاد کرد، بدون اینکه از دشمن رو برگرداند، براى تو سرزنش ملامتگران را به چیزى نگرفت، تا جایى که خونش در طاعت تو ریخته شد، و هتک حریمش حلال شمرده شد. خدایا آنان را لعنت کن لعنتى ناگوار و سخت و عذابشان کن عذابى دردناک
بعد به جانب على بن الحسین علیهما السّلام برگرد، و آن جناب در طرف پاى مبارک حضرت حسین علیه السّلام است، آنگاه بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمَظْلُومُ الشَّهِیدُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی عِشْتَ سَعِیدا وَ قُتِلْتَ مَظْلُوما شَهِیدا
سلام بر تو اى ولىّ خدا، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند خاتم انبیا، سلام برتو اى فرزند فاطمه، سرور بانوان جهانیان، سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان، سلام بر تو اى مظلوم شهید پدر و مادرم به فدایت، خوشبخت زندگى کردى، و مظلوم و شهید کشته شدى
پس به جانب قبر سایر شهدا رضوان الله علیهم رو کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِیدِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی فُزْتُمْ فَوْزا عَظِیما.
سلام بر شما اى دفاعکنندگان از توحید خدا، سلام بر شما در برابر آنچه که صبر کردید، چه نیکو سرانجامى است خانه آخرت، پدر و مادرم به فدایتان، به رستگارى رسیدید، رستگارى بس بزرگ
سپس به مشهد عباس بن على علیهما السّلام برو و نزد ضریح شریف آن جناب بایست و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ وَ الصِّدِّیقُ الْمُوَاسِی أَشْهَدُ أَنَّکَ آمَنْتَ بِاللهِ وَ نَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللهِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِیلِ اللهِ وَ وَاسَیْتَ بِنَفْسِکَ فَعَلَیْکَ مِنَ اللهِ أَفْضَلُ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ
سلام بر تو اى بنده شایسته و صدّیق همدرد، گواهى مىدهم که ایمان آوردى به خدا، و فرزند رسول خدا را یارى نمودى، و به راه خدا دعوت کردى، و با جانت به فداکارى برخاستى، از جانب خدا برترین تحیّت و سلام بر تو باد
سپس خود را به قبر بچسبان و بگو:
بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا نَاصِرَ دِینِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ الْحُسَیْنِ الصِّدِّیقِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ الْحُسَیْنِ الشَّهِیدِ عَلَیْکَ مِنِّی السَّلامُ مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ
پدرم و مادرم فدایت، اى یاور دین خدا، سلام بر تو اى یاور حسین صدّیق، سلام بر تو اى یاور حسین شهید، از سوى من سلام بر تو باد تا زندهام و تا باقى است شب و روز
بعد نزد سر آن حضرت دو رکعت نماز بخوان و دعاى «اللهمّ انّى صلّیت...» را که بالاى سر حضرت امام حسین علیه السّلام بعد از دو رکعت نماز زیارت خواندى، در اینجا هم بخوان. آنگاه به جانب مشهد حسین علیه السّلام بازگدد و آنچه خواهى نزد آن حضرت بمان، جز اینکه مستحب است آنجا را خوابگاه خود قرار ندهى، و چون بخواهى آن حضرت را وداع کنى، نزد سر بایست و گریه کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ سَلامَ مُوَدِّعٍ لا قَالٍ وَ لا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلا عَنْ مَلالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللهُ الصَّابِرِینَ یَا مَوْلایَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیَارَتِکَ وَ رَزَقَنِی الْعَوْدَ إِلَیْکَ وَ الْمُقَامَ فِی حَرَمِکَ وَ الْکَوْنَ فِی مَشْهَدِکَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ
سلام بر تو اى مولاى من، سلام وداعکنندهاى که، او را نه کراهت است نه خستگى، اگر بازگردم از روى ملالت نیست، و اگر بمانم نه از جهت بدگمانى به آنچه خدا صابران را وعده داد، اى مولاى من، خدا این زیارتم را آخرینبار از زیارتم قرار ندهد، و بازگشت به سویت و توقف در حرمت و بودن در مشهدت را روزىام کند، آمین اى پروردگار جهانیان
پس ضریح را ببوس و تمام بدنت را به آن بمال، که باعث امان و حفظ است و از نزد سر آن حضرت بیورن برو، به طورى که رویت به جانب قبر باشد و تا خروج از حرم پشت به قبر مکن، و در همان حال بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَابَ الْمَقَامِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا شَرِیکَ الْقُرْآنِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ الْخِصَامِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا سَفِینَةَ النَّجَاةِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یَا مَلائِکَةَ رَبِّیَ الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْحَرَمِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَبَدا مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ. إِنَّا للهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
سلام بر تو اى درگاه مقام، سلام بر تو اى همردیف قرآن، سلام بر تو اى حجّت بر اهل دشمنى، سلام بر تو اى کشتى نجات، سلام بر شما اى فرشتگان پروردگارم که بر گرد این حرم هستید، سلام بر تو همیشه، تا زندهام و شبوروز باقى است. ما از خداییم و به سوى او باز مىگردیم، و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى بزرگ
آنگاه بیرون رو سیّد بن طاووس و محمّد بن مشهدى گفتهاند: وقتى که اینگونه اعمال را انجام دادى، همانند کسى هستى که خدا را در عرش زیارت کرده باشد
