علقمه گفت: حضرت باقر علیه السّلام فرمود: اگر بتوانى آن حضرت را هر روز به این زیارت در خانه خود زیارت کنى زیارت کن، که تمام این ثوابها براى تو خواهد بود. محمّد بن خالد طیالسى از سیف بن عمیره روایت کرده: با صفوان بن مهران و جمعى دیگر از اصحاب خودمان به سوى نجف بیرون رفتیم-پس از خروج حضرت صادق علیه السّلام از حیره به جانب مدینه-زمانىکه از زیارت امیر مؤمنان فارغ شدیم، صفوان صورت خود را به جانب مشهد ابا عبد الله گردانید، آنگاه به ما گفت: از نزد سر مقدّس امیر مؤمنان، حسین علیه السّلام را زیارت کنید، که از اینجا امام صادق علیه السّلام ایما و اشاره کرد، به سلام بر آن حضرت و من در آنوقت خدمت آن حضرت بودم. سیف گفت: صفوان همان زیارتى را خواند، که علقمة بن محمّد حضرمى از امام باقر علیه السّلام در روز عاشورا روایت کرده بود، سپس دو رکعت نماز نزد سر امیر مؤمنان علیه السّلام بجا آورد، و پس از آن نماز، امیر مؤمنان علیه السّلام را وداع کرد و اشاره کرد به جانب قبر امام حسین علیه السّلام درحالىکه روى خود را به جانب او کرده بود و پس از زیارت او وداع گفت، و از جمله دعاهایى که بعد از نماز خواندن این بود:
یَا اللهُ یَا اللهُ یَا اللهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا کَاشِفَ کُرَبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ [وَ] یَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَیَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ [وَ] یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ [وَ] یَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ بِالْأُفِقِ الْمُبِینِ [وَ] یَا مَنْ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى [وَ] یَا مَنْ یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَ مَا تُخْفِی الصُّدُورُ [وَ] یَا مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ خَافِیَةٌ یَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَیْهِ الْأَصْوَاتُ [وَ] یَا مَنْ لا تُغَلِّطُهُ [تُغَلِّظُهُ] الْحَاجَاتُ [وَ] یَا مَنْ لا یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ یَا مُدْرِکَ کُلِّ فَوْتٍ [وَ] یَا جَامِعَ کُلِّ شَمْلٍ [وَ] یَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ یَا مَنْ هُوَ کُلَّ یَوْمٍ فِی شَأْنٍ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا مُنَفِّسَ الْکُرُبَاتِ یَا مُعْطِیَ السُّؤْلاتِ یَا وَلِیَّ الرَّغَبَاتِ
اى خدا، اى خدا، اى پاسخدهنده خواسته بیچارگان، اى برطرف کننده اندوه اندوهگینان، اى فریادرس داخواهان، اى دادرس دادجویان، اى آنکه به من از رگ گردن نزدیک است، اى آنکه میان شخص و دلش پرده مىشود، اى آنکه بر دیدگاه بر‌تر است، و بر سپهبد روش، اى آنکه بخشنده و مهربان است، و بر حکومت کشور هستى استیلا دارد، اى آنکه خیانت چشمها، و آنچه را سینهها پنهان کنند مىداند، اى آنکه هیچ پوشیدهاى بر او مخفى نیست، اى آنکه صداها بر او مشتبه نشود، اى آنکه نیازمندیها، او را به اشتباه نیندازند اى آنکه اصرار اصرارکنندگان او را به ستون نیاورد، اى دریابنده هر از دست رفته، اى گردآورنده هر پراکنده، اى آفریننده جانها پس از مرگ، اى آنکه هر روز در کارى است، اى برآورنده حاجات، اى بیرون آورنده غمها از دلها، اى بخشنده خواهشها، اى سرپرست رغبتها
یَا کَافِیَ الْمُهِمَّاتِ یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ لا یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ عَلَیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِیِّکَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ فَإِنِّی بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ فِی مَقَامِی هَذَا وَ بِهِمْ أَتَوَسَّلُ وَ بِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَیْکَ وَ بِحَقِّهِمْ أَسْأَلُکَ وَ أُقْسِمُ وَ أَعْزِمُ عَلَیْکَ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِی لَهُمْ عِنْدَکَ وَ بِالْقَدْرِ الَّذِی لَهُمْ عِنْدَکَ وَ بِالَّذِی فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ وَ بِاسْمِکَ الَّذِی جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَ بِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِینَ وَ بِهِ أَبَنْتَهُمْ وَ أَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِینَ حَتَّى فَاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِینَ جَمِیعا أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَکْشِفَ عَنِّی غَمِّی وَ هَمِّی وَ کَرْبِی وَ تَکْفِیَنِی الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِی وَ تَقْضِیَ عَنِّی دَیْنِی وَ تُجِیرَنِی مِنَ الْفَقْرِ وَ تُجِیرَنِی مِنَ الْفَاقَةِ وَ تُغْنِیَنِی عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَى الْمَخْلُوقِینَ
اى کفایت کننده امور مهمّ، اى آنکه از هرچیز کفایت کند، و کفایت نکند از او چیزى در آسمانها و زمین، از تو درخواست مىکنم به حق محمّد خاتم پیامبران، و على امیر مؤمنان و به حق فاطمه دختر پیامبرت، و به حق حسین و حسین، من در اینجایگاه به وسیله آنان به تو توجه مىکنم و به ایشان متوسّل مىشوم، و به آنان به درگاه شفاعت مىخواهم، و به حق آنان از تو درخواست مىکنم و سوگند مىخورم و تو را سوگند مىدهم و به شأنى که براى آنان نزد توست، و به حق قدرى که براى آنان پیش تو است، و به آنچه آنان را بر جهانیان برترى دادى، و به حق نامت که آن را نزد آنان قرار دادى، و از میان جهانیان، آنان را به آن نام اختصاص دادى، و به آن نام وجودشان و فضلشان را از فضل جهانیان آشکار نمودى، تا فضل آنان بر فضل همه جهانیان برترى گرفت، از تو مىخواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و غم و نگرانى و گرفتاریم را برطرف کنى، و مرا از مهمّ امورم کفایت نمایى و قرضم را ادا کنى، و از تهیدستى و درماندگى پناهم دهى، و از درخواست نمودن از مخلوقات بىنیازم نمایى
وَ تَکْفِیَنِی هَمَّ مَنْ أَخَافُ هَمَّهُ وَ عُسْرَ مَنْ أَخَافُ عُسْرَهُ وَ حُزُونَةَ مَنْ أَخَافُ حُزُونَتَهُ وَ شَرَّ مَنْ [مَا] أَخَافُ شَرَّهُ وَ مَکْرَ مَنْ أَخَافُ مَکْرَهُ وَ بَغْیَ مَنْ أَخَافُ بَغْیَهُ وَ جَوْرَ مَنْ أَخَافُ جَوْرَهُ وَ سُلْطَانَ مَنْ أَخَافُ سُلْطَانَهُ وَ کَیْدَ مَنْ أَخَافُ کَیْدَهُ وَ مَقْدُرَةَ مَنْ أَخَافُ [بَلاءَ] مَقْدُرَتَهُ عَلَیَّ وَ تَرُدَّ عَنِّی کَیْدَ الْکَیَدَةِ وَ مَکْرَ الْمَکَرَةِ اللهُمَّ مَنْ أَرَادَنِی فَأَرِدْهُ وَ مَنْ کَادَنِی فَکِدْهُ وَ اصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُ وَ مَکْرَهُ وَ بَأْسَهُ وَ أَمَانِیَّهُ وَ امْنَعْهُ عَنِّی کَیْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ اللهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّی بِفَقْرٍ لا تَجْبُرُهُ وَ بِبَلاءٍ لا تَسْتُرُهُ وَ بِفَاقَةٍ لا تَسُدُّهَا وَ بِسُقْمٍ لا تُعَافِیهِ وَ ذُلٍّ لا تُعِزُّهُ وَ بِمَسْکَنَةٍ لا تَجْبُرُهَا اللهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَیْنَیْهِ وَ أَدْخِلْ عَلَیْهِ الْفَقْرَ فِی مَنْزِلِهِ
و از من کفایت کنى اندوه کسى را که از اندوهش مىترسم، و دشوارى کسى را که از دشوارى هراس دارم، و ناهموارى کسى را که از ناهمواریش بیم دارم، و شر کسىکه از شرش مىترسم، و فریب کسىکه از فریبش وحشت دارم، و تجاوز کسىکه از تجاوزش بیم دارم، و بىعدالتى کسىکه از بىعدالتىاش مىترسم، و سلطه کسىکه از سلطه کسىکه از سلطهاش وحشت دارم، و نقشه کسىکه از نقشهاش بیم دارم، و قدرت کسىکه از قدرتش به خود مىترسم، و از تو مىخواهم که بداندیشى بداندیشان مکر مکّاران را امن بگردانى خدایا هرکه قصد من کرده قصدش کن، و هرکه درباره من بداندیشى کرد، در حقش بداندیشى کن، و از من حیله و نیرنگ و نیرو و آرزویش را بازگردان، و او را از من بازدار هرگونه که خواهى، و هر کجا که خواهى، خدایا او را از من سرگرم کن به فقرى که جبرانش نکنى، و به بلایى که نپوشانىاش، و به نیازى که سدّش نکنى، و به دردى که عافیتش ندهى، و ذلّتى که عزیزش ننمایى، و مسکنتى که جبرانش نفرمایى. خدایا بزن خوارى که در برابر دو چشمش، و وارد کن تهیدستى را بر او در منزلش
وَ الْعِلَّةَ وَ السُّقْمَ فِی بَدَنِهِ حَتَّى تَشْغَلَهُ عَنِّی بِشُغْلٍ شَاغِلٍ لا فَرَاغَ لَهُ وَ أَنْسِهِ ذِکْرِی کَمَا أَنْسَیْتَهُ ذِکْرَکَ وَ خُذْ عَنِّی بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسَانِهِ وَ یَدِهِ وَ رِجْلِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَمِیعِ جَوَارِحِهِ وَ أَدْخِلْ عَلَیْهِ فِی جَمِیعِ ذَلِکَ السُّقْمَ وَ لا تَشْفِهِ حَتَّى تَجْعَلَ ذَلِکَ لَهُ شُغْلا شَاغِلا بِهِ عَنِّی وَ عَنْ ذِکْرِی وَ اکْفِنِی یَا کَافِیَ مَا لا یَکْفِی سِوَاکَ فَإِنَّکَ الْکَافِی لا کَافِیَ سِوَاکَ وَ مُفَرِّجٌ لا مُفَرِّجَ سِوَاکَ وَ مُغِیثٌ لا مُغِیثَ سِوَاکَ وَ جَارٌ لا جَارَ سِوَاکَ خَابَ مَنْ کَانَ جَارُهُ سِوَاکَ وَ مُغِیثُهُ سِوَاکَ وَ مَفْزَعُهُ إِلَى سِوَاکَ وَ مَهْرَبُهُ [إِلَى سِوَاکَ] وَ مَلْجَؤُهُ إِلَى غَیْرِکَ [سِوَاکَ] وَ مَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَیْرِکَ فَأَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ مَفْزَعِی وَ مَهْرَبِی وَ مَلْجَئِی وَ مَنْجَایَ
و بیمارى و درد را در بدنش، تا او را از من سرگرم کنندهاى که فراغتى برایش نباشد، و یاد مرا از یادش ببر، همچنانکه یاد خودت را از یادش بردى و نگاهدار از من گوش و چشم و زبان و دست و پا و قلب و همه اعضایش را، و در همه آنها بر او بیمارى وارد کن، و شفایش مده، تا آن را قرار دهى براى او سرگرمى سرگرمکنندهاى، از من و یاد من، و کفایت کن اى کفایت کننده، آنچه را که غیر تو کفایت نکند، به درستى که تویى کفایت کنندهاى که کفایت کنندهاى جز تو نیست، و گشایندهاى جز تو نیست، و پناهدهندهاى جز تو نیست نومید گشت کسىکه پناهدهندهاش جز تو، و فریادرسش جز تو، و پناهگاهش جز تو، و گریزگاهش جز تو، و ملجأش جز تو، و جاى نجاتش از مخلوق غیر توست، پس تویى آرامش و امیدم، و پناهگاه و گریزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم
فَبِکَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ وَ أَتَوَسَّلُ وَ أَتَشَفَّعُ فَأَسْأَلُکَ یَا اللهُ یَا اللهُ یَا اللهُ فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ فَأَسْأَلُکَ یَا اللهُ یَا اللهُ یَا اللهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَکْشِفَ عَنِّی غَمِّی وَ هَمِّی وَ کَرْبِی فِی مَقَامِی هَذَا کَمَا کَشَفْتَ عَنْ نَبِیِّکَ هَمَّهُ وَ غَمَّهُ وَ کَرْبَهُ وَ کَفَیْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ فَاکْشِفْ عَنِّی کَمَا کَشَفْتَ عَنْهُ وَ فَرِّجْ عَنِّی کَمَا فَرَّجْتَ عَنْهُ وَ اکْفِنِی کَمَا کَفَیْتَهُ [وَ اصْرِفْ عَنِّی] هَوْلَ مَا أَخَافُ هَوْلَهُ وَ مَئُونَةَ مَا أَخَافُ مَئُونَتَهُ وَ هَمَّ مَا أَخَافُ هَمَّهُ بِلا مَئُونَةٍ عَلَى نَفْسِی مِنْ ذَلِکَ وَ اصْرِفْنِی بِقَضَاءِ حَوَائِجِی وَ کِفَایَةِ مَا أَهَمَّنِی هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِی وَ دُنْیَایَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ [وَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ] عَلَیْکَ [عَلَیْکُمَا] مِنِّی سَلامُ اللهِ أَبَدا [مَا بَقِیتُ] وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ
به تو گشایش می‌خواهم، و به تو رستگارى مىجویم، و به محمّد و خاندان محمّد سوى تو رو مىکنم، و متوسّل مىشوم، و شفاعت مىخواهم، اى خدا، اى خدا، اى خدا، سپاس و شکر تو راست، شکایت تنها به سوى توست، و تویى که به یارى خواستهشدهاى، از تو مىخواهم اى خدا، اى خدا، اى خدا، به حق محمّد و خاندان محمّد، که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و غم و نگرانى و اندوه شدید مرا در این حالت برطرف کنى، همچنانکه از پیامبرت نگرانى و غم و اندوه را برطرف نمودى، و او را از هراس دشمنش کفایت کردى از من برطرف کن همچنانکه از او برطرف نمودى، و از من بگشاى همچنانکه از او گشودى، و مرا کفایت کن همچنانکه او را کفایت کردى از من برگردان هراس آنچه را که از هراسش مىترسم، و هزینه آنچه را که از هزینهاش مىترسم، و نگرانى آنچه را که از نگرانىاش بیم دارم، بدون هیچ زحمتى از این بابت بر هستىام، و مرا بازگردان به برآوردن حاجاتم، و کفایت آنچه مرا نگران کرده، نگرانىاش از کار آخرت و دنیایم، اى امیر مومنان و اى ابا عبد الله، بر شما از جانب من سلام خدا همیشه تا هستم و تا شب و روز هست
وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَتِکُمَا وَ لا فَرَّقَ اللهُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمَا اللهُمَّ أَحْیِنِی حَیَاةَ مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أَمِتْنِی مَمَاتَهُمْ وَ تَوَفَّنِی عَلَى مِلَّتِهِمْ وَ احْشُرْنِی فِی زُمْرَتِهِمْ وَ لا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُمْ طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَدا فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ أَتَیْتُکُمَا زَائِرا وَ مُتَوَسِّلا إِلَى اللهِ رَبِّی وَ رَبِّکُمَا وَ مُتَوَجِّها إِلَیْهِ بِکُمَا وَ مُسْتَشْفِعا [بِکُمَا] إِلَى اللهِ [تَعَالَى] فِی حَاجَتِی هَذِهِ فَاشْفَعَا لِی فَإِنَّ لَکُمَا عِنْدَ اللهِ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ وَ الْجَاهَ الْوَجِیهَ وَ الْمَنْزِلَ الرَّفِیعَ وَ الْوَسِیلَةَ إِنِّی أَنْقَلِبُ عَنْکُمَا مُنْتَظِرا لِتَنَجُّزِ الْحَاجَةِ وَ قَضَائِهَا وَ نَجَاحِهَا مِنَ اللهِ بِشَفَاعَتِکُمَا لِی إِلَى اللهِ فِی ذَلِکَ فَلا أَخِیبُ وَ لا یَکُونُ مُنْقَلَبِی مُنْقَلَبا خَائِبا خَاسِرا بَلْ یَکُونُ مُنْقَلَبِی مُنْقَلَبا رَاجِحا [رَاجِیا] مُفْلِحا مُنْجِحا مُسْتَجَابا بِقَضَاءِ جَمِیعِ حَوَائِجِی [الْحَوَائِجِ] وَ تَشَفَّعَا لِی إِلَى اللهِ انْقَلَبْتُ عَلَى مَا شَاءَ اللهُ
و خدا این زیارت را آخرین بار از زیارت شما قرار ندهد، و بین من و شما جدایى نیندازد، خدایا زنده بدار مرا چون زندگى محمّد و فرزندان او، و بمیران مرا چون مرگ آنان، و جانم را بگیر بر آیین ایشان، و محشور کن مرا در زمره آنان، و بین من و ایشان هیچگاه جدایى می‌نداز، حتى به اندازه چشم برهمزدنى در دنیا و آخرت. اى امیر مؤمنان، و اى ابا عبد الله، به خاطر زیارتتان به جانب شما آمدم، و به خداى پروردگارم و پروردگارتان متوسّلم، و به وسیله شما متوجّه به سوى اویم، و به پیشگاه خدا به وسیله شما درباره این حاجتم خواستا شفاعتم، پس شما براى من شفاعت کنید، که براى شما نزد خدا مقام ستوده و منزلتى آبرومند و جایگاهى بلند و وسیله است، من از نزد شما باز مىگردم، درحالىکه چشم به راه تحقق حاجت، و برآمدن و به انجام رسیدنش، از جانب خدا، به شفاعت شما به درگاه خدا براى خدا براى خود درباره آن هستم، پس ناامید نگردم و نمىباشد بازگشتگاهم نومیدانه و زیانکارانه، بلکه بازگشتگاهم بازگشتم بر آنچه خدا خواست
وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ مُفَوِّضا أَمْرِی إِلَى اللهِ مُلْجِئا ظَهْرِی إِلَى اللهِ مُتَوَکِّلا عَلَى اللهِ وَ أَقُولُ حَسْبِیَ اللهُ وَ کَفَى سَمِعَ اللهُ لِمَنْ دَعَا لَیْسَ لِی وَرَاءَ اللهِ وَ وَرَاءَکُمْ یَا سَادَتِی مُنْتَهًى مَا شَاءَ رَبِّی کَانَ وَ مَا لَمْ یَشَأْ لَمْ یَکُنْ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ أَسْتَوْدِعُکُمَا اللهَ وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی إِلَیْکُمَا انْصَرَفْتُ یَا سَیِّدِی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَوْلایَ وَ أَنْتَ [أُبْتُ] یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ یَا سَیِّدِی [وَ] سَلامِی عَلَیْکُمَا مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ
در جنبش و نیرویى نیست مگر به خدا، واگذار کنندهام، کارم را به خدا، با تکیه دادنم به خدا، در حال توکّل بر خدا، و مىگویم خدا مرا بس است و کافى است، مىشنود خدا صداى کسى را که او را خواند، براى من وراى خدا و وراى شما اى سرورانم سرحدّى نیست، آنچه پروردگارم خواست شد، و آنچه نخواهد نمىشود، جنبش و نیرویى نیست جز به خدا شما را به خدا مىسپارم، و خدا این زیارت را آخرین زیارت من از شما قرار ندهد، بازگشتم، اى آقاى من اى امیر مؤمنان و مولاى من، و تو اى ابا عبد الله اى سرور من و سلامم بر شما پیوسته باد، تا شب و روز پیوسته است
وَاصِلٌ ذَلِکَ إِلَیْکُمَا غَیْرُ [غَیْرَ] مَحْجُوبٍ عَنْکُمَا سَلامِی إِنْ شَاءَ اللهُ وَ أَسْأَلُهُ بِحَقِّکُمَا أَنْ یَشَاءَ ذَلِکَ وَ یَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِیدٌ مَجِیدٌ انْقَلَبْتُ یَا سَیِّدَیَّ عَنْکُمَا تَائِبا حَامِدا للهِ شَاکِرا رَاجِیا لِلْإِجَابَةِ غَیْرَ آیِسٍ وَ لا قَانِطٍ آئِبا عَائِدا رَاجِعا إِلَى زِیَارَتِکُمَا غَیْرَ رَاغِبٍ عَنْکُمَا وَ لا مِنْ [عَنْ] زِیَارَتِکُمَا بَلْ رَاجِعٌ عَائِدٌ إِنْ شَاءَ اللهُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ یَا سَادَتِی رَغِبْتُ إِلَیْکُمَا وَ إِلَى زِیَارَتِکُمَا بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِیکُمَا وَ فِی زِیَارَتِکُمَا أَهْلُ الدُّنْیَا فَلا خَیَّبَنِیَ اللهُ مَا [مِمَّا] رَجَوْتُ وَ مَا أَمَّلْتُ فِی زِیَارَتِکُمَا إِنَّهُ قَرِیبٌ مُجِیبٌ
این سلام به شما رسنده است، نه اینکه سلامم از شما پوشیده باشد اگر خدا خواهد، و از او مىخواهم به حق شما اینکه بخواهد آن را و انجام دهد، زیرا او ستوده و بزرگوار است، اى دو سرورم از نزد شما بازگشتم، در حال توبه و سپاس براى خدا، و شکرگذارى و امیدوار به اجابت، بدون یأس و ناامیدى، درحالىکه بازگردنده و بازگشت کننده و رجوع کننده به سوى زیارت شمایم، نه روگردان از شما، و نه از زیارتتان، بلکه رجوع کننده و بازگشت کنندهام اگر خدا بخواهد، و جنبش و نیرویى نیست جز بخدا، اى آقایانم به سوى شما و زیارتتان رغبت نمودم، پس از آنکه اهل دنیا نسبت به شما و زیارتتان بىرغبت شدند، خدا مرا از آنچه در زیارت شما امید و آرزو کردم ناامید نسازد به درستى که او نزدیک و پاسخدهنده است
