اما دعاهاى این سجده بسیار است و آسان‌ترین آنها این چند مورد است. اول: به سند معتبر از حضرت رضا علیه السّلام روایت شده: اگر می‌خواهى صد مرتبه شکرا شکرا بگو و اگر مىخواهى صدر مرتبه عفوا عفوا. در «عیون اخبار الرضا» از رجاء بن ابى الضّحاک روایت کرده که حضرت رضا علیه السّلام در راه خراسان، هرگاه از تعقیب نماز ظهر فارغ می‌شدند صد مرتبه در سجده می‌گفتند شکرا لله و چون از تعقیب نماز عصر فارغ می‌شدند، صد مرتبه مىگفتند حمدا لله دوم: شیخ کلینى به سند معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: نزدیک‌ترین احوال بنده به خداى تعالى هنگامى است که در سجده باشد و خداى خود را بخواند. چون به سجده روى بگو:
یا رَبَّ الاَْرْبابِ وَیا مَلِکَ الْمُلُوکِ وَیا سَیِّدَ السّاداتِ وَیا جَبّارَ الْجَبابِرَةِ وَیا اِلهَ الاْلِهَةِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
اى پروردگار پرورندگان، و اى پادشاه پادشاهان، و اى سرور سروران، و اى جبّار جبّاران، و اى معبود معبودان، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد
سپس حاجت خود را بخواه. آنگاه بگو:
فَاِنّى عَبْدُکَ ناصِیَتى فى قَبْضَتِکَ
من بنده توام، اختیارم در دست قدرت توست
بعد هر دعایى را که خواهى بکن، که خدا بخشنده است، و برآوردن هیچ حاجتى براى او دشوار نیست. سوم: کلینى به سند موثّق از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: پدرم را شبى در مسجد به حال سجده دیدم، شنیدم مىگریست و این دعا را مىخواند:
سُبْحانَکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ رِبّى حَقّا حَقّا سَجَدْتُ لَکَ یا رَبِّ تَعَبُّدا وَرِقّا اَللّهُمَّ اِنَّ عَمَلى ضَعیفٌ فَضاعِفْهُ لى اَللّهُمَّ قِنى عَذابَکَ یَوْمَ تَبْعَثُ عِبادَکَ وَتُبْ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ
منزّهى تو، خدایا تو پروردگار منى، به راستى از روى بندگى و بردگى براى تو سجده کردم، اى پروردگارم خدایا، به درستى که عمل من کم است بر آن بیفزاى، خدایا مرا از عذابت نگاه دار، روزى که بندگانت را برانگیزى و توبهام را بپذیر زیرا تو پذیرنده توبه و مهربانى
چهارم: کلینى به سند معتبر روایت کرده: حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام این دعا را در سجده مىخواند:
اَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ حَرُّها لا یُطْفى وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ جَدیدُها لا یَبْلى وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ عَطْشانُها لا یُرْوى وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ مَسْلُوبُها لا یُکْسى
به تو پناه مىآورم از آتشى که گرمایش فرو نمىنشیند، و به تو پناه مىآورم از آتشى که تازهاش کهنه نمىگردد، و به تو پناه مىآورم از آتشى که تشنهاش سیراب نشود، و به تو پناه مىآورم از آتشى که برهنهاش پوشیده نگردد
پنچم: کلینى به سند معتبر روایت کرده: مردى به حضرت صادق علیه السّلام شکایت کرد: امّ ولدى [امّ ولد به کنیزانى گفته مىشود که از مالکان خود داراى فرزندى شوند] دارم که علیل است، فرمود: پس از هر نماز واجب در سجده شکر بگوید: یا رؤوف یا رحیم، یا ربّ یا سیّدى آنگاه حاجت خود را بطلبد. ششم: در بسیارى از روایات معتبر نقل شده: امام صادق و امام کاظم علیهما السّلام در سجده شکر بسیار مىگفتند: اسالک الرّاحة و عند الموت و العوف عند الحساب. هفتم: به سند صحیح از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: در سجده مىگفتند: سجد وجهى اللّئیم لوجه ربّى الکریم. هشتم: در بعضى از کتب معتبر از امیر مؤمنان على السّلام روایت شده: بهترین سخنان نزد حق تعالى، آن است که بنده در سجده سه مرتبه بگوید: انّى ظلمت نفسى فاغفر لى. نهم: در «جعفریات» به سند صحیح از حضرت امام صادق علیه السّلام روایت کرده: حضرت رسلو صلى الله علیه و آله وقتى سر به سجده مىگذاشت این دعا را مىخواند:
اَللّهُمَّ مَغْفِرَتُکَ اَوْسَعُ مِنْ ذُ نُوبى وَرَحْمَتُکَ اَلاَرْجى عِنْدى مِنْ عَمَلى فَاغْفِرْ لى ذُ نُوبى یا حَیّا لا یَمُوتُ
خدایا آمرزشت از گناهان من گستردهتر، و مهرت بر من از عملم امیدبخشتر است، گناهان مرا بیامرز، اى زندهاى که هرگز نمىمیرد
دهم: قطب راوندى از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: هرگاه بر تو شدّت و غمى عارض شود، و به نهایت سختى برسد، بر زمین سجده کن و بگو:
یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّارٍ یا مُعِزَّ کُلِّ ذَلیلٍ قَدْ وَحَقِّکَ بَلَغَ مَجْهُودى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَفَرِّجْ عَنّى
اى خوار کننده هر سرکش اى عزّتبخش هر خوار، به حقّت سوگند، تابم به سرآمد، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و مشکل مرا بگشاى
در کتاب «عدة الداعى» از آن حضرت روایت کرده: هرگاه به مردى حادثهاى یا پیشآمد سختى، یا اندوه شدیدى، یا غمى سنگین برسد، زانوها و دستهاى خود را تا مرفق برهنه کند، و به زمین بچسباند و سینه خود، نیز به زمین برساند و حاجت خود را بطلبد. یازدهم: ابن بابویه به سند معتبر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: هرگاه بنده در سجده سه مرتبه بگوید: یا الله یا ربّاه یا سیّداه خداى کریم در جواب او گوید: لبیّک بنده من، حاجت خود را بخواه. در «مکارم الاخلاق» روایت کرده: هرکه در سجده بگوید: یا ربّاه یا سیّداه آنقدر که نفس قطع شود، حق تعالى فرماید: حاجت خود را بخواه. دوزدهم: در کتاب «مکارم اخلاق» از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: حضرت رسول صلى الله علیه و آله به مردى رسید که در حال سجده بود و مىگفت:
یا رَبِّ ماذا عَلَیْکَ اَنْ تُرْضِىَ عَنّى کُلَّ مَنْ کانَ لَهُ عِنْدى تَبِعَةٌ وَاَنْ تَغْفِرَ لى ذُ نُوبى وَاَنْ تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ فَاِنَّما عَفْوُکَ عَنِ الظّالِمینَ وَاَ نَا مِنَ الظّالِمینَ فَلْتَسَعْنى رَحْمَتُکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ
اى پروردگارم، تو را چه مىشود که از من خشنود کنى، هرکه را از او نزد من حقىّ است، و اینکه گناهانم را بیامرزى، و به رحمتت مرا وارد بهشت گردانى جز این نیست که، گذشت تو از ستمکاران است، و من از ستمکارانم، پس مرا به مهرت فرا گیر، اى مهربانترین مهربانان
حضرت فرمود: سر از سجده بردار که دعایت مستجاب شد، به درستى که دعاى پیامبرى را خواندى که در زمان قوم عاد بود
