سیزدهم: دعاى به تجربه آمده: از انس روایت شده: رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلّم فرمود: هرکه این دعا را در هر صبح و شام بخواند، حق تعالى‏ چهار فرشته بر او بگمارد، که او را از پیش‏رو و پشت سر و جانب راست و طرف چپ حفظ کنند، و در امان خداى عزّ و جلّ باشد، و اگر آفریدگان از جنّ و انس بکوشند که بر او زیاین برسانند توفیق نیابند، و آن دعا این است:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللهِ خَیْرِ الاَْسْماءِ بِسْمِ اللهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّمآءِ بِسْمِ اللهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ اللهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى اللهِ تَوَکَّلْتُ بِسْمِ اللهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى بِسْمِاللهِ عَلى دینى وَ عَقْلى بِسْمِ اللهِ عَلى اَهْلى وَ مالى بِسْمِ اللهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى بِسْمِ اللهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاَْرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اللهُ اللهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً اللهُ اَکْبَرُ اللهُ اَکْبَرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَناؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْرُکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ شَرِّ نَفْسى وَ منْ شَرِّ کُلِّ سُلْطانٍ شَدیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطانٍ مَریدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ وَ مِنْ شَرِّ قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ کُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها اِنَّکَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ وَ اَنْتَ عَلى کُلِّشَىْءٍ حَفیظٌ اِنَّ وَلِیِّىَ اللهُ الَّذى نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللهُ لا اِلهَ اِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است، به نام خدا بهترین نامها، به نام خدا پروردگار زمین و آسمان، به نام خدا که‏ سمّى و دردى با نامش زیان نمى‏رساند، به نام خدا صبح کردم، و بر خدا توکلّ نمودم، به نام‏ خدا بر دل و جانم، به نام خدا بر دین و عقلم، به نام خدا بر خاندان و دارایى‏ام‏ به نام خدا بر آنچه پروردگارم به من بخشید، به نام خدا که نامش چیزى در زمین و آسمان زیان نمى‏رساند، و او شنواى داناست، خدا خدا پروردگار من است چیزى را شریک او نسازم، خدا بزرگ‌تر است. خدا بزرگ‌تر است‏ و عزیز‌تر و عظیم‏‌تر از آنچه مى‏ترسم و پرهیز مى‏کنم، عزیز است پناهنده‏ات، بزرگ است ثنایت، و معبودى جز تو نیست، خدایا من‏ به تو پناه مى‏آورم، از شرّ خودم، و از شرّ هر سلطان سرسخت، و از شرّ هر شیطان ستمگر، و از شرّ هر سرکش لجباز، و از شرّ هر پیش‏آمد بد، و از شرّ هر جنبنده‏اى که تو گیرنده مهارش هستى، به درستى که تو بر راه استوارى، و بر هرچیز نگهبانى، به حق سرپرست من خداست که قرآن را نازل کرد، و او شایستگان را سرپرستى مى‏کند، پس اگر روى بگردانند بگو: خدا مرا بس است، معبودى جز او نیست، بر او توکلّ کردم، و او پروردگار عرش عظیم است