بدانکه احادیث در فضیلت زیارت امام حسین علیه السّلام در ماه مبارک رمضان به ویژه شب اوّل و نیمه و آخر و در خصوص شب قدر بسیار است. از امام جواد علیه السّلام نقل شده هر که امام حسین علیه السّلام را در شب بیستوسوم ماه رمضان زیارت کند، و آن شبى است که امید مىرود شب قدر باشد، و در آن شب هر امر محکمى جدا و مقدّر مىگردد، روح بیستوچهارهزار فرشته و پیغمبر، که همه از خدا در این شب براى زیارت آن حضرت رخصت مىطلبند، با او مصافحه کنند. و در حدیث معتبر دیگرى از امام صادق علیه السّلام روایت شده: چون شب قدر مىشود، منادى از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر مىدهد: حقتعالى آمرزید هرکه را به زیارت قبر حسین علیه السّلام آمده و در روایت دیگرى است هر که شب قدر نزد قبر آنحضرت باشد و دو رکعت نماز یا آنچه میسیر میشود نزد آنحضرت بخواند و از خدا بهشت درخواست کند و از آتش پناه ببرد حقتعالى خواهش او را به او عطا فرماید و از آتش پناهش دهد. ابن قولویه از امام صادق علیه السّلام روایت کرده هر که در ماه رمضان قبر امام حسین علیه السّلام را زیارت کند و در راه زیارت بمیرد و براى او عرض و حسابى نخواهد بود و به او بگویند بدون ترس و بیم وارد بهشت شو اما متنى که در شب قدر امام حسین علیه السّلام به آن زیارت میشود چنان است که شیخ مفید و محمّد بن مشهدى و ابن طاووس و شهید رحمهم الله در کتب» مزار «ذکر کردهاند و آن زیارت را مختصّ به این شب و روزهاى عید فطر و قربان قرار دادهاند و شیخ محمّد بن مشهدى به اسناد معتبر خود آن را از امام صادق علیه السّلام روایت کرده و گفته که آن حضرت فرمودند: وقتى خواستى ابو عبد الله الحسین علیه السّلام را زیارت کنى به مشهد آن حضرت برو البته بعد از آنکه غسل کرده و پاکیزهترین جامههاى خود را پوشیده باشى چون نزد قبر آن حضرت ایستادى، روى خود را به جانب آن حضرت کن و قبله را میان دو کتف خود قرار ده و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الصِّدِّیقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِهِ مُحْتَسِبا حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِینَ خَالَفُوکَ وَ حَارَبُوکَ وَ الَّذِینَ خَذَلُوکَ وَ الَّذِینَ قَتَلُوکَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ قَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى لَعَنَ اللهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ أَتَیْتُکَ یَا مَوْلایَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ زَائِرا عَارِفا بِحَقِّکَ مُوَالِیا لِأَوْلِیَائِکَ مُعَادِیا لِأَعْدَائِکَ مُسْتَبْصِرا بِالْهُدَى الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ عَارِفا بِضَلالَةِ مَنْ خَالَفَکَ فَاشْفَعْ لِی عِنْدَ رَبِّکَ
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان، سلام بر تو اى فرزند صدّیقه طاهره فاطمه، سرور زنان جهانیان، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو اى مولایم ابا عبد الله، گواهى مىدهم که تو نماز بپا داشتى، و زکات پرداختى، و امر به معروف نمودى، و نهى از منکر کردى، و قرآن را تلاوت نمودى تلاوتى شایسته، و براى خدا جهاد کردى جهادى درخور، درباره خدا بر آزارها صبر کردى. درحالىکه به حساب خدا گذاشتى، تا مرگت دررسید، گواهى مىدهم انان که با تو مخالفت کردند و جنگیدند، و از یارىات دریغ ورزیدند و تو را کشتند، بر زبان پیامبر درس ناخوانده معلونند و البته زیانکار است کسىکه دروغ است، خدا ستمکاران بر شما را از گذشتگان و آیندگاه لعنت کند، و عذاب دردناک را بر آنان دو چندان نماید، اى مولایم اى فرزند رسول خدا به زیارتت آمدم، عارف به حقّت، دوستدار دوستانت، دشمن دشمنانت، بینا بر آن هدایتى که بر آن بودى، آگاه به گمراهى کسىکه با تو مخالفت ورزید، پس برایم نزد پروردگارت
انگاه خود را به قبر بچسبان، و صورت خویش را بر آن گذار، سپس به جانب سر مقدس رفته و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللهِ فِی أَرْضِهِ وَ سَمَائِهِ صَلَّى اللهُ عَلَى رُوحِکَ الطَّیِّبِ وَ جَسَدِکَ الطَّاهِرِ وَ عَلَیْکَ السَّلامُ یَا مَوْلایَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ
سلام بر تو اى حجّت خدا در زمین و آسمان، درود خدا بر روح پاک و پیکر پاکیزهات، و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو اى مولایم
پس خود را به قبر مبارک بچسبان، و آن را ببوس، و صورت خود را بر آن بگذار، و به جانب سر مبارک بازگرد، آنگاه دو رکعت نماز زیارت بجاى آر، و بعد از آن به هر اندازهاى که توانستى نماز بخوان، پس از آن به سمت پایین پا برو و على بن الحسین علیهما السّلام را زیارت کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلایَ وَ ابْنَ مَوْلایَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ لَعَنَ اللهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ لَعَنَ اللهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ
سلام و رحمت و برکات خدا بر تو، اى مولاى من و پسر مولاى من، خدا لعنت کند کسى را که به تو ستم کرد خدا لعنت کند کسى را که تو را کشت، و عذاب دردناک را بر آنان دو چندان کند
و به آنچه مىخواهى دعا کن سپس شهدا را درحالىکه میل کنى از سمت پا به طرف قبله، زیارت کن و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الصِّدِّیقُونَ السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الشُّهَدَاءُ الصَّابِرُونَ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ جَاهَدْتُمْ فِی سَبِیلِ اللهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى الْأَذَى فِی جَنْبِ اللهِ وَ نَصَحْتُمْ للهِ وَ لِرَسُولِهِ حَتَّى أَتَاکُمُ الْیَقِینُ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّکُمْ تُرْزَقُونَ فَجَزَاکُمُ اللهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَ أَهْلِهِ أَفْضَلَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِینَ وَ جَمَعَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ فِی مَحَلِّ النَّعِیمِ
سلام بر شما اى راستى پیشگان سلام بر شما اى شهیدان شکیبا، گواهى مىدهم که شما در راه خدا جهاد کردید، و در باره خدا بر آزارها صبر کردید، و براى خدا و رسولش خیرخواهى نمودید، تا مرگتان فرا رسید، گواهى مىدهم که شما نزد پروردگارتان زندهاید و روزى داده مىشوید، خدا از سوى اسلام و اهلش، به شما پاداش دهد، برترین پاداش نیکوکاران، و در جایگاه ناز و نعمت میان ما و شما جمع کند
پس به زیارت قمر بنى هاشم مىروى، همین که آنجا رسیدى و نزد آن جناب ایستادى و بگو:
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ للهِ وَ لِرَسُولِهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ [جَاهَدْتَ وَ] نَصَحْتَ وَ صَبَرْتَ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ لَعَنَ اللهُ الظَّالِمِینَ لَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَلْحَقَهُمْ بِدَرْکِ الْجَحِیمِ
سلام بر تو اى فرزند امیر مؤمنان، سلام بر تو اى بنده شایسته، فرمانبردار خدا و رسول خدا، گواهى مىدهم که تو جهاد کردى و خیرخواهى نمودى و شکیبایى ورزیدى تا مرگ تو را دررسید خدا ستمکنندگان به شما را، از گذشتگان و آیندگان لعنت کند، و به هلاکتگاه دوزخ ملحق نماید
آنگاه زائر در مسجد آن جناب هرچه که خواهد نماز مستحبّى بجا آورد، و سپس بیرون رود